نتایج به دست آمده از پژوهش حاضر، نشان داد که افزایش همزمان رطوبت و نیتروژن خاک، تأثیر بسزایی در افزایش تولید علوفه در سورگوم علوفه ای دارد و این موضوع از راه ازدیاد اغلب ویژگی های مرتبط با تولید علوفه نشان داده شده است. بالاترین میزان علوفه به دست آمده از تیمارهای حداکثر آبیاری و بالاترین سطح نیتروژن بود.لیکن، در بررسی اثرات برهمکنش مشخص شد که بهترین برهمکنش برای تولید علوفه مربوط به تیمارهای آبیاری کامل و 138 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار بود.بنابراین، بهترین میزان کود نیتروژن برای سورگوم، در شرایط باجگاه، 138 کیلوگرم نیتروژن می باشد و مقادیر بیش از آن باعث جذب تجملی توسط گیاه می شود، البته باید میزان نیتروژن اولیه ی خاک را نیز همواره در نظر داشت. در این آزمایش، میزان نیتروژن اولیه ی خاک 06/0 درصد بود که درصد پائینی است، و تغییر محسوسی در تفاوت تیمارها ایجاد نخواهد کرد و شاید بتوان نتیجه گرفت که سطح 138 کیلوگرم نیتروژن بهترین تیمار کودی برای هر دو رقم مورد آزمایش در این پژوهش بوده است. از طرف دیگر طبق نتایج مشخص شد که در شرایطی که گیاهان دچار تنش رطوبتی باشند، با افزایش نیتروژن، بیش از 138 کیلوگرم در هکتار، اثر تنش خشکی تعدیل گردید، به علاوه مشخص شد که در تیمار آبیاری 75 درصد ، میزان تولید برگ در بوته تحریک می شود، که احتمالاً علت آن گسترش بیشتر سیستم ریشه ای در این شرایط و استفاده ی کاراتر گیاه از رطوبت موجود در خاک است. در بررسی تفاوت های دو رقم نیز مشخص شد، رقم پگاه، در مجموع نسبت به رقم ، برتری عملکردی دارد، برطبق نتایج، اثر تنش خشکی و نیتروژن بر این رقم کمتر بود و این رقم نسبت به تنش های اعمال شده مقاومتر به نظر می رسد. در رقم پگاه درصد وزنی ساقه نسبت به برگ زیادتر بود و این موضوع موجب افت خوشخوراکی این رقم خواهد شد،از طرف دیگر، رقم درصد برگ بیشتری داشت و در نتیجه علوفه ی خشک بهتری تولید کرد. حال اگر هدف از زراعت سورگوم تولید علوفه ی تر به منظور سیلو کردن در منطقه باشد، می توان رقم پگاه را کشت نمود زیرا عملکرد علوفه ی بالاتری تولید می کند و مقرون به صرفه تر است، لیکن اگر تولید علوفه ی خشک مدنظر باشد، می توان از رقم که برگ بیشتری تولید می کند و خوشخوراک تر است استفاده کرد، هر چند عملکرد آن از رقم پگاه کمتر می باشد. در مجموع براساس نتایج این آزمایش رقم پگاه و سطح کود نیتروژن 138 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار یا 300 کیلوگرم کود اوره در هکتار و 100 درصد آبیاری زمین، بیشترین امتیاز مثبت را داشتند و به عنوان بهترین تیمار برای منطقه ی باجگاه و مناطق مشابه در استان فارس، قابل توصیه می شوند.