چکیده پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین نگرش دینی و سبک های مقابله ای با شادکامی است که در مورد 375 دانش آموز دختر دبیرستانی در 3 رشته تحصیلی ریاضی، علوم تجربی و علوم انسانی انجام شده که در منطقه 2 تهران و به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. متغیرهای مستقل عبارت بودند از نگرش دینی و سبک های مقابله ای و شادکامی نیز متغیر وابسته بودند.برای تجزیه و تحلیل داده ها و بررسی فرضیه های پژوهش از روش های آماری شامل شاخص های توصیفی و استنباطی استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین شادکامی و سبک مقابله ای کارآمد (مسئله مدار) همبستگی مستقیم و بین شادکامی و سبک مقابله ای ناکارآمد (هیجان مدار) همبستگی معکوس وجود داشت. بین شادکامی و نگرش دینی، همبستگی معنا داری وجود نداشت. همبستگی بین نگرش دینی و سبک مقابله ای مسئله مدار مثبت بود و بین نگرش دینی و سبک مقابله ای هیجان مدار، همبستگی معنادار نبود.