مساجد ستوندار چوبی عصر صفویه منطقه شمالغرب کشور شواهد زنده ای از دوره بسیار مهم در رشد فرهنگی ایران اند که با درک موقعیت های اجتماعی، شناخت ویژگی های اقلیمی و مصالح ساختمانی خلق شده اند. مساجدی از این قبیل که از بین رفته اند، اکنون هیچ جایگزینی ندارند. این مساجد نه تنها از نظر نقشه وپلان حائز اهمیت اند، بلکه گنجینه هایی از آثار و نشانه های فرهنگ و تمدن ایرانی- اسلامی هستند که دستاورد جانفشانی ها و تلاش متمادی هنرمندانی هستند که بی تکلف برای ساخت و تکمیل این بناها کوشیده-اند.وجوداین سرمایه های فرهنگی و تهدیداتی که با توسعه جدید متوجه آنهاست، واکنشی سریع را ضروری می کند. این مساجد، در واقع شواهد گرانبهایی از فرهنگیهستند که در معماری متجلی شده اند و به سرعت رو به نابودی اند. موضوع مورد مطالعه (مسجد ملارستم) که یک مسجد دوران صفوی می باشد به رغم آنکه در یکی از نقاط پر تراکم شهر واقع شده است، تاکنون اقدام مهمی جهت شناساندن و ساماندهی به اوضاع حاکم بر بنا و فضای پیرامون آن انجام نگرفته است. این رساله با هدف حفاظت و مرمت مسجد ملارستم و ساماندهی بافت پیرامون آن فرصتی است برای نمایش جذابیت های فضایی بنا و احیای فضای فراموش شده شهریو حفظ و تقویت عناصر شاخص در میدان مقابل مسجد است . آنچه که با نام حفاظت در این بنا لازم دیده می شود بیش از مرمت سازه ای یا استحکام بخشی، بهسازی منظری و جلوه گر کردن ارزش های هنری و تاریخی آن است. کلمات کلیدی: میدان، مرمت، مساجد ستوندار، چوب