اسباب بازی یکی از مهم ترین اجزاء زندگی کودک است که امکان رشد خلاقیت و تخیل کودک را فراهم ساخته و موجب گسترش مهارت های اولیه و اصلی کودک هنگام بازی می شود. در این رساله پژوهشی – طراحی، فعالیت های صورت گرفته در زمینه رویکرد فراگیر و طراحی اسباب بازی از یک سو و مطالعات انجام شده در زمینه کودکان بینا و نابینا و ارگونومی از سوی دیگر مورد بررسی قرار گرفته است. در ادامه با انجام یک مطالعه میدانی در 8 مدرسه شهر تهران مسایل و مشکلات اسباب بازی از دیدگاه کودکان بینا و نابینا و والدین مورد بررسی قرار گرفت. در بخش طراحی نیز تلاش شد تا نتایج بررسی های صورت گرفته در یک فرایند طراحی تبدیل به طرحی از اسباب بازی شود که بتواند مشکلات استفاده کنندگان، خصوصاً کودکان نابینا را به حداقل برساند و منجر به ایجاد علاقه کودک در استفاده از محصول شود