چکیده برنامه ریزی منابع سازمان(erp)، به عنوان سیستم های اطلاعاتی یکپارچه، که می تواند همه بخش ها و وظایف موجود در سازمان را با استفاده از یک سیستم کامپیوتری کنترل و برنامه ریزی کند، در بسیاری از سازمان ها مورد استفاده قرار می گیرد. فلسفه اصلی erp را فرآیند گرایی تشکیل می دهد و پیاده سازی erp، به عنوان پروژه ای با ابعاد سازمانی، مستلزم اعمال تغییراتی در ابعاد فرهنگی، انسانی، تکنیکی و ساختاری در سراسر سازمان است. عمده ترین هدف سیستم های برنامه ریزی منابع سازمانی (erp)، کمک به سازمان ها برای یکپارچه کردن فعالیت ها و فرایندهای کسب و کار سازمان ها به طور موثر و کارا می باشد. از سوی دیگر بسیاری از شرکت ها در پیاده سازی erp شکست خورده اند یا به موفقیت کمی رسیده اند و این تحقیق تلاش دارد برخی از عواملی را شناسایی کند که نقش مهمی در پیاده سازی erp دارند. عواملی چون استفاده از مهندسی مجدد فرایندها(bpr) و استقرار فرهنگ مدیریت کیفیت جامع می توانند تاثیری عمده در پیاده سازی موفق erp داشته باشند. با توجه به موارد فوق مطالعه و بررسی ترتیب پیاده سازی این سیستم ها الزامی می نماید. این موضوع همچنین می تواند به دلیل تمایل زیاد سازمان های کشور در سال های اخیر در بکارگیری مدیریت کیفیت جامع (tqm)، مهندسی مجدد فرآیندها (bpr) و سیستم برنامه ریزی منابع سازمان(erp) برای رسیدن به رشد، رقابت و بهره وری مهم باشد. عنایت به این مقوله که در سازمان های مورد مطالعه که جامعه آماری ما را تشکیل می دهند، هر سه این سیستم ها پیاده سازی نشده اند و در صورت پیاده سازی نیز ناقص بوده و یا به دلیل اینکه مشاهده تأثیر این سیستم ها زمان بر است، نتایج در دسترس نمی باشد. تحقیق حاضر مبتنی بر فرضیه ها و نظریات نمونه ای از جامعه خبرگان کشور مرتبط با زمینه مورد نظر است تا بتواند راهنما و پیشنهادی در طرح های آتی سازمان های کشور باشد.