این پایان نامه با رویکرد « نقد نو » ی آمریکایی به تحلیل اشعاری از امین پور می پردازد . نقد نو مکتبی انتقادی و کما بیش ساختارمندی است که از اوایل دهه ی 1930 تا دهه ی 1960 بر نقد ادبی آمریکا سیطره داشت . در نقد نو اصطلاح « شعر » نه فقط به شعر ، بلکه به هر نوع متنی اطلاق می شود . منتقد از طریق یافتن آیرونی ، ایهام ، صنایع بدیع ، مضمون و بحر در شعر ، می تواند با استفاده از خود متن به تفسیر شعر دست یابد . به عقیده ی منتقدان نو اصلی ترین ویژگی شعر ، یگانگی آن است ، لذا شکل و محتوا جدایی ناپذیرند ، به عبارتی شکل شعر یا صناعتی را که در شعر به کار می رود نمی توان از محتوای آن جدا کرد . منتقدان نو در پی ظرافت و انسجام ساختار اثری هنری بودند و سبک و لحنی را می جستند که بیشتر به وارونه گویی و طنز و کنایه نزدیک باشد . در این پژوهش 60 قطعه از چند دفتر شعری قیصر امین پور به شیوه تصادفی انتخاب شدند و بر مبنای « نقد نو » با رویکردی تحلیلی مورد بررسی قرار گرفته اند. کلید واژه : نقد نو ، قیصر امین پور ، شکل گرایی ، تحلیل