طراحی و ساخت جاده های جنگلی در کشور براساس معیارها و تعاریف خاصی که به تأیید کارشناسان فنیِ ‏سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری رسیده است صورت می پذیرد و قطعاً هرگونه قضاوت در مورد صحیح یا ‏ناصحیح بودن طراحی و ساخت جاده های جنگلی باید با رجوع به این معیارها و تعاریف صورت گیرد. در این ‏پژوهش تاثیر رعایت عرض حریم جاده های جنگلی بر هزینه ساخت و صدمه به حجم سرپای توده در سری ‏واستون جنگل های چوب و کاغذ مازندران بررسی شد. برای تعیین عرض حریم استاندارد دو فاکتور شیب ‏دامنه و بافت خاک مورد بررسی قرار گرفت که بدین منظور ابتدا کلاسه بندیِ نقشه شیب بدست امده از مدل ‏رقومی ارتفاع تا شیب 60 درصد به صورت طبقه های ده تایی و در شیب های بیشتر از 60 درصد به صورت ‏یک طبقه انجام شد. بعد از تعیین نقشه زیرواحدهای اراضی خاکِ منطقه، نقشه طبقه بندی شده ی شیب با ان ‏همپوشانی شد و با روی هم گذاری نقشه شبکه جاده، طول جاده عبوری در هر یک از طبقه های شیب هر یک ‏از زیرواحدهای اراضی مشخص گردید. نتایج تفاوت معنی داری را بین عرض حریم موجود و استاندارد در ‏کلاسه های مختلف شیب نشان داد. همچنین اختلاف معنی داری بین هزینه استاندارد و اجرایی مشاهده شد ‏‏(05/0<p). مقایسه میانگین های صدمه به حجم سرپای توده در حالت استاندارد و موجود، در سطح اطمینان ‏‏95 درصد نشان داد که بین وضعیت استاندارد و موجود از نظر صدمه به حجم سرپای توده اختلاف معنی ‏داری وجود دارد. فاصله گرفتن عرض حریم موجود از مقادیر استاندارد ان منجر به اختصاص یافتن سطح ‏بیشتری (14 هکتار) از رویشگاه به محدوده جاده جنگلی شده است که این مسئله باعث صدمه به حجم ‏سرپای توده بیشتر از مقادیرِ حداقل لازم برای ساخت جاده شده است. یک اصل مهم در طراحی راه های ‏جنگلی، این است که به طور اعم سعی کنیم تا آنجا که ممکن است در قالب استانداردهای تعیین شده از ‏معیارهای کوچکتر و ساده تری استفاده نماییم. ‏

چکیده ندارد.