ادبیات تنها زمینه ای برای رویاپردازی و بیان زیبایی ها نست. ادبیات می تواند به دفاع ازحقوق انسان ها و محکوم ساختن همه ی نابرابری و بی عدالتی ها بپردازد و می تواند تبدیل به یک سلاح علیه گرسنگی و بی عدالتی، بدون از دست دادن کیفیت زیبایی شناختی آن باشد. نویسنده می تواند با تحت سرپرستی گرفتن یک کودک گرسنه و یا معرفی به یک سازمان بشردوستانه، او را نجات دهد. ولی برای نجات کل دنیا از نابرابری و بی عدالتی بایستی قلم خویش را به کار گیرد و به این ترتیب به اصلاح نظام های سیاسی و اجتماعی کمک کند. برای مثال بسیاری از کشورهای آفریقایی منابع لازم برای ثرتمند شدن را دارا هستند ولی به توجه سران ملی و بین المللی برای بهره برداری از این منابع نیازمندند. نگرانی های ناشی از فقر، نویسندگان کشورهای جهان سوم را واداشته تا به این مهم بپردازند که از بین این آثار، خداوند مجبور نیست اثر کوروما، کودک ماسه ای اثر بن جلون و جای خالی سلوچ اثر محمود دولت آبادی را برگزیده ایم. در این کار، سعی بر این است تا به بررسی و تجزیه و تحلیل عنصر فقر، انواع و ریشه های آن بپردازیم