مهمترین هدف ژن درمانی، فراهم آوردن یک حامل کارآمد و غیرسمی است تا بتواند یک قطعه ژنی را به سلول خاصی مثل سلول سرطانی انتقال دهد. محدودیت حاملهای ویروسی به خصوص کوچک بودن نسبی ظرفیت آنها برای ژنهای درمانی، خطرات احتمالی و مشکلات هدفمند کردن آنها، باعث شد تا حاملهای سنتتیک غیرویروسی ساخته شوند. یکی از این حاملهای غیرویروسی پلیمرهای کاتیونی هستند. پلی اتیلن ایمین(pei) از جمله پلیمرهای کاتیونی است که به طور خود به خود با اسیدهای نوکلئیک واکنش داده و تشکیل پلی پلکس می دهند. پلی پلکسهای pei کارایی خوبی در حد حامل های ویروسی برای انتقال ژن دارند و برای رفع سمیت آنها، پگیلاسیون راه حل مناسبی است. در این مطالعه نانوذرات pei(25kda) را با ملکولهای peg(nhs-peg-mal,mw3400) کونژوگه کردیم. به علاوه برای هدفمند کردن انتقال ژن، پلی پلکسها با نانوبادی علیه tag-72 هدفمند شدند. نانوبادیها ناحیه متغیراز آنتی بادیهای با زنجیره سنگین شتری هستند و tag-72 (tumor associated glycoprotein-72) یک موسین تغییر یافته اپیتلیالی است که بیان آن در بسیاری از تومورها ازجمله سلولهای آدنوکارسینومای کولون افزایش می یابد. هدف از این مطالعه انتقال سازه ی حاوی ژن کشنده ی tbid، به سلولهای سرطان کولون، با استفاده از نانوذرات پلی پلکسی پگیله و هدفمند شده با نانوبادی های علیه tag-72، می باشد. نتایج حاصل از شمارش سلولهای مرده و زنده و نیز تست real time pcr نشان می دهند که این نانوذره ی هدفمند با حداقل اثر بر سلول های کنترل، قادر به انتقال ژن کشنده به سلول های سرطان کولون و افزایش مرگ ومیر در آنها است.