سرریز یکی از اجزای مهم سد ها می باشد که هزینه احداث آن حدود بیست درصد کل هزینه پروژه است. به دلایل گوناگونی از جمله تکمیل اطلاعات هیدرولوژیکی و هواشناسی و افزایش دبی سیلاب طرح، گاهی لازم می باشد ظرفیت سرریز افزایش بیابد. در مواردی نیز فضای کافی برای احداث سرریز وجود ندارد. یکی از گزینه های مناسب در موارد یاد شده فوق، استفاده از سرریز های چند وجهی است. فرضیه اصلی در کاربرد این نوع سرریز ها افزایش طول عبور دهی جریان در یک عرض ثابت است تا از این رهگذر ارتفاع آب به ازای عبور دبی ثابت کاهش یابد. برای بررسی و شناخت الگوی جریان از روی این نوع سرریز ها، مطالعات صورت گرفته از نوع آزمایشگاهی به دو گروه قابل تفکیک است. برخی از این مطالعات در راستای بررسی تاثیر عوامل مختلف بر عبور دهی جریان است و برخی دیگر سعی در تدوین روابط و نمودارهای طراحی این سرریز ها داشته اند. در این تحقیق با کمک نرم افزار “fluent” و روش عددی “vof” به صورت سه بعدی فرم بهینه سرریز مورد بررسی قرار گرفته است. در ابتدا با داشتن داده های آزمایشگاهی بر روی سرریز های نرمال و چند وجهی صحت کارکرد نرم افزار سنجیده شده و نتایج با مدل های آزمایشگاهی مقایسه شد. با تعریف درجه آزادی بر روی عوامل موثر بر عبور دهی جریان، مدل ها ساخته و با هم مقایسه شدند و در نهایت طرح بهینه معرفی شد. در خاتمه کار پیشنهاداتی برای مطالعات آینده ارائه شد.