فناوری اطلاعات، بدون شک تحولات گسترده ای را در تمامی عرصه های زندگی امروزی به دنبال داشته و ارتباطات اطلاعاتی و فناوری های پیشرفته، سبب هماهنگی بسیاری از فعالیت های انسانی شده است. از طرفی علوم و فناوری های شناختی نیز تغییرات عمده ای را در زندگی بشری به وجود آورده است. همگرایی فناوری اطلاعات و علوم شناختی سبب ایجاد جنبه های کاریردی موثری در زمینه های اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، فرهنگی، آموزشی، حقوقی، اخلاقی و امنیتی خواهد شد. در این تحقیق، بیشتر روی این موضوع بحث می شود که همگرایی فناوری اطلاعات و علوم شناختی در کشورمان، سبب بهبود توسعه و کاربری فناوری های شناختی خواهد شد. ولی با اینکه علوم شناختی با نانو تکنولوژی، بیو تکنولوژی و فناوری اطلاعات همگراست، متأسفانه در ایران با این دید به آن توجه نشده و یکی از دلایل عمده عدم پیشرفت در این زمینه می باشد. در اینجا برای بررسی نقش فناوری اطلاعات بر علوم شناختی از نظریه کنشگر ـ شبکه استفاده می شود. در این نظریه، فرقی بین اجزای انسانی و غیر انسانی گذاشته نمی شود، بلکه هر جزء، کنشگری تلقی می شود که خواست و اراده خود را با ترجمه کردن به منافع کنشگران دیگر، به پیش می برد. با تحلیل شبکه کنشگران در می یابیم که فقدان همگرایی بین فناوری اطلاعات و علوم و فناوری های شناختی در ایران، موجب عدم توسعه و کاربری مناسب علوم و فناوری های شناختی شده است و نیز با همگرا کردن دیدگاه های کنشگران فناوری اطلاعات و شناختی در کشور، می توان به موفقیت های بیشتری در علوم و فناوری های شناختی دست یافت.