نام پژوهشگر: غلامرضا پناهیان

تولید انبوه چهار گونه تریکودرما، فرموله کردن و کاربرد آن در کنترل قارچ های پاتوژن خاکزاد
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان - دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی 1391
  غلامرضا پناهیان   کامران رهنما

در این مطالعه ابتدا قارچ t.koningii iso2 داخل محیط کشت ملاس چغندر قند به مدت10 روزکشت داده شده و همراه این محیط با دستگاه فریز درایر خشک شد. بعد از شش ماه نگهداری در دمای c?4 تعداد کنیدی‏های زنده مانده در این محصول cfu/g109×56/10 یعنی دو برابر حد استاندارد بود. سپس چهار گونه از گونه‏های قارچ تریکودرم شامل trichoderma harzianum 1211, t.virens 9011 t.atroviride 6022, t.koningii iso2 در شش محیط ملاس چغندر قند، تفاله چغندر قند، ذرت، کنجاله سویا، سبوس گندم و سیب زمینی کشت داده شدند که پس از10 روز t.atroviride روی محیط کشت ذرت بیشترین تعداد کنیدی‏ها را تولید کرد. سوسپانسیون کنیدی‏های این محیط با سه ترکیب کپسوله کننده شامل صمغ کتیرا، مالتودکسترین، پودرآب پنیر به ترتیب با درصدهای 5/2، 5، 5 مخلوط شده و با دستگاه فریز درایر خشک شدند. پس از سه ماه نگهداری محصول در دمایc?4 تعداد کنیدی‏های زنده مانده در محصول فرموله شده در هر کدام از مواد نگهدارنده فوق به ترتیب cfu/g109× 8/2، cfu/g109× 5/2، cfu/g109× 5/2 و زیر حد استاندارد بود. همچنین در روش دیگری کنیدی‏ها و کلنی قارچ تشکیل شده روی محیط کشت ذرت به همراه این محیط با رطوبت35% برداشت شده و داخل ظروف کوچک پلاستیکی در دمایc?4 نگهداری شدند. بعد از شش ماه نگهداری کنیدی‏های فرموله شده تریکودرما همراه ذرت تعداد کنیدی‏های زنده مانده 109×1/5 عدد کنیدی زنده در هر گرم ماده فرموله شده و بیش از حد استاندارد (cfu/g 109×5) بود. برای بررسی تاثیر آنتاگونیستی t.atroviride فرموله شده در 3 ترکیب آلی کتیرا، مالتودکسترین، پودر آب پنیر، این پودرها برای محافظت از گیاه سویا در برابر قارچ pythium ultimum عامل بیماریdamping-off یا مرگ گیاهچه به بذرهای سویا تیمار شدند. نتایج آزمایش بعد از تجزیه و تحلیل دادهها نشان داد که در تیماری که بذرهای سویا تنها با قارچ بیماریزای (pythium ultimum) آغشته شده شده بودند تعداد گیاهان سبز شده سویا 40% و از تیمارهایی که یا با هیچ کدام از قارچ های بیماریزا و کنترل کننده و یا با هر دو قارچ بیماریزا و کنترل کننده با هم تیمار شده بودند کمتر بوده و با اطمینان 99% اختلاف معنی داری داشت. در بین پودر ها از نظر تاثیر آنتاگونیستی اختلاف معنی داری وجود نداشت.