اشعریان از مهمترین خاندان های شیعی و مهمترین خاندان شیعی قم و ایران می باشند. ایشان در خدمت رسول اکرم (ص) به اسلام مشرف شدند و در اواخر قرن اول هجری قمری روی به ایران آورده و در قم سکونت گزیدند. این خاندان بارها مشمول عنایت و مدح حضرت رسول (ص) و ائمه اطهار (ع) واقع شدند. افراد این خاندان که بعضاً توفیق مصاحبت امامان شیعه را داشته اند عده قابل توجهی از محدثان و راویان تشیع را شامل می شوند. مجامع حدیثی شیعه حامل روایات متعدد و فراوانی از ایشان و کتب رجالی حاوی مدح و توثیق آنها می باشد. استخراج مدح و تعدیل محدثان اشعری از منابع رجالی منجر به شناخت کیفیت احادیث ایشان شده و تطور در آثار و احوال آنان موجب آشنایی با تاریح حدیث شیعه می شود. اشعریان در قرن سوم وچهارم مکتب حدیثی بزرگی را در قم بنیانگذاری و اداره کردند ودر آن بیش تر از پیش به نشر فرهنگ اهل بیت (ع) پرداختند. این مکتب از بزرگترین مکاتب حدیثی تشیع بوده و ویژگی های منحصر به فرد آن ، وجه تمایز این مکتب را با مکاتب شیعی فراهم نمود. دامنه گستره حوزه حدیثی قم بستر تعاملات و ارتباط متقابل بادیگر حوزه های حدیثی را آماده نموده و بر آنها تأثیر به سزایی گذاشت