چکیده در این تحقیق تاثیر مقدار رطوبت گونه های چوبی راش(fagus orientalis)، ملج(ulmus montana)، توسکا (alnus glutinosa) و نوئل(picea spp) بر روی مقاومت چسبندگی کششی و مقاومت به خراش (آزمون نوار چسب) رنگ های شفاف سیلر-کیلر و سیلر- نیم پلی استر مورد مطالعه قرار گرفته است. برای این منظور، تخته هایی به ابعاد 12 ×110 ×550 میلی متر از قسمت برون چوب با سطوح مماسی تهیه شدند و به مدت یک ماه با رعایت اصول روش های چوب خشک کنی در هوای آزاد قرار گرفتند. سپس برای متعادل سازی رطوبت، به طور مجزا برای رسیدن به رطوبت 8، 12و 15% در سه اتاق کلیما قرار داده شدند. سپس تمامی سطوح نمونه ها توسط پیستوله رنگ-کاری شدند و آزمون های مقاومتی بر روی آن ها انجام شد. نتایج نشان داد که بیشترین مقدار چسبندگی کششی (mpa 14/5) مربوط به رنگ سیلر- نیم پلی استر استفاده شده بر روی گونه ی چوبی ملج با رطوبت 8% و کمترین مقدار چسبندگی کششی (mpa 99/1) مربوط به رنگ سیلر- کیلر استفاده شده بر روی گونه ی چوبی نوئل با رطوبت 15% بود. در آزمون نوار چسب، بیشترین درصد از دست دادن چسبندگی (6/53%) مربوط به گونه ی چوبی نوئل با رطوبت 15% و رنگ مصرفی سیلر- کیلر و کمترین درصد از دست دادن چسبندگی(4/10%) مربوط به گونه ی چوبی ملج با رطوبت 8% و رنگ مصرفی سیلر- نیم پلی استر می باشد. واژه های کلیدی: مقاومت چسبندگی، مقاومت به خراش، رنگ های شفاف، گونه چوب، سیلر، کیلر، نیم پلی استر.