چکیده در پژوهش حاضر به دنبال بررسی رابطه بین اهرم مالی، جریان وجه نقد عملیاتی، فرصت های رشد، سودآوری و اندازه شرکت با تصمیمات سرمایه گذاری شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران (صنایع خودرو و ساخت قطعات، شیمیایی و دارویی) می باشیم. تمام شرکت های واجد شرایط در سه صنعت طی سال های 1385تا 1389 انتخاب شدند. در نهایت پس از اعمال محدودیت ها، از 84 شرکت موجود در سه صنعت مذکور ، تعداد 64شرکت (26 شرکت در صنعت خودرو و ساخت قطعات، 22 شرکت در صنعت دارویی و 16شرکت در صنعت شیمیایی) بررسی شده اند. با تعریف دو اندازه اهرم مالی( نسبت بدهی ها به دارایی ها و نسبت بدهی های بلندمدت به دارایی ها) برای فرضیات 1 و2 ، همچنین تعریف دو شاخص فرصت های رشد( نسبت ارزش بازار سهام عادی به ارزش دفتری سهام عادی و نسبت کیو توبین) برای فرضیات 3، 4، 5 و6 به آزمون فرضیات پرداخته شد. در فرضیه اول، ارتباط اندازه اول اهرم (نسبت بدهی ها بر دارایی ها) و سرمایه گذاری در دو صنعت خودرو و ساخت قطعات و شیمیایی، منفی و معنی دار حاصل شد. در فرضیه دوم عامل فرصت های رشد نیز به مدل اولیه اضافه شد تا نقش فرصت های رشد بر ارتباط بین اهرم مالی و سرمایه گذاری در سه صنعت خودرو وساخت قطعات، شیمیایی و دارویی به صورت جداگانه بررسی گردد. نتایج بدست آمده فقط در صنعت خودرو برای اندازه اول اهرم حاکی از وجود رابطه ی منفی معنی دارتر بین اهرم مالی و سرمایه گذاری برای شرکت های با فرصت رشد کمتر نسبت به شرکت های با فرصت رشد بیشتر می باشد. در مورد صنایع شیمیایی و دارویی این ارتباط گزارش نمی شود. فرضیه سوم در تمام صنایع رد می شود، که حاکی از عدم ارتباط مثبت و معنی دار بین جریان وجه نقد عملیاتی و سرمایه گذاری است. بین فرصت های رشد (با دو شاخص) و سرمایه گذاری در تمام صنایع رابطه مثبت و معنادار گزارش می شود که حاکی از پذیرفتن فرضیه 4 است. بین سودآوری و سرمایه گذاری فقط در صنعت شیمیایی رابطه مثبت معنادار گزارش شد که فرضیه 5 فقط در این صنعت پذیرفته می شود. در صنایع خودرو و ساخت قطعات و دارویی رابطه مثبت معنادار بین اندازه شرکت و سرمایه گذاری حاکی از پذیرفتن فرضیه 6 در این دو صنعت است.