این تحقیق سعی داشت تا با استناد به داده ها و اطلاعات به دست آمده در طول پژوهش ، به بررسی و مطالعه ی مردم شناختی رژیم غذایی خام خواری بعنوان یکی از عوامل موثر در تغییر مدل و سبک زندگی افراد بپردازد.در هر حال از منظر انسان شناسی تغذیه نه صرفاً یک فرایند بیولوژیک بلکه یک مقوله ی فرهنگی است و از همین رو می توان «خام خواری»را به مثابه ی یک فرهنگ در جامعه ی امروز در نظر گرفت.خام گیاه خواری با مصرف گیاهان مختلفی که به صورت طبیعی در اطراف ما وجود دارند با کمترین تغییر فرم و دستکاری در آنها کمترین تخریب در محیط زیست و موجودات آن را ایجاد می کند. غذاهای آن ها شامل انواع میوه جات، سبزیجات و یا سالادها، آجیل و خشکبار مانند گردو، پسته، فندق، بادام، کنجد و انواع جوانه ها از قبیل جوانه گندم، عدس، ماش، نخود، سویا و مواد قندی نظیر عسل، کشمش، خرما، انجیر و شکر قهوه ای و غیره است که به صورت خام و طبیعی مصرف می نمایند که می توان آن ها را به صورت غذاهای ترکیبی در آورد و مورد مصرف قرار داد. خام خواری یک سبک زندگی است که در آن خوردن غذاهای نپخته، پردازش نشده و اغلب ارگانیک بخش اصلی رژیم غذایی را تشکیل می دهد. خام خواران عموماً اعتقاد دارند که هرچه میزان غذای خام در رژیم بیشتر باشد، برای سلامتی بهتر است.طرفداران رژیم خام خواری اعتقاد دارند که آنزیم های موجود در مواد غذایی خام، سلامتی را تضمین نموده و سیستم ایمنی بدن را هم قوی تر می کند. با پیروی از این رژیم می توان پوستی شاداب تر داشت و پر انرژی تر بود؛ در عین حال که میزان ابتلا به بسیاری از بیماری ها (از آنفلولانزا گرفته تا بیماری های ناشی از چاقی) به حداقل می رسد. بسیاری از افرادی که در ابتدا به این رژیم روی می آورند در جست و جوی راهی برای درمان بیماری خود هستند و تنها تعداد اندکی از افراد هستند که از روی میل و علاقه خود پا به عرصه این رژیم می گذارند.که تمام این افراد در ابتدا بین خانواده و دوستان خود دچار مشکل می شوند زیرا هم رنگ جماعت خود نیستند و فقط غذاهای خام و گیاهی را مصرف می کنند اما پس از گذشت اندک زمانی اطرافیان شخص به این رژیم غذایی عادت می کنند.