شناخت توان آسایش زیست اقلیمی یا بیوکلیماتبک در مناطق مختلف جغرافیایی می تواند به فرایند برنامه ریزی و توسعه منطقه کمک نماید.راحتی و سلامت انسان در محیط طبیعی ،رابطه مستقیمی با وضعیت اقلیمی از قبیل درجه حرارت ،رطوبت ، نور خورشیدی ، ساعت آفتابی دارد. در این پژوهش سعی شده است آسایش یا عدم آسایش انسان بر اساس مدل ها و شاخص های زیست اقلیمی بیکر ، اوانز ، ترجونگ، ماهانی ،سوزباد، مدل های pmv.pet.thi با استفاده از اطلاعات آماری ایستگاه هواشناسی کاشمر طی سال های 1368تا 1388 ارزیابی شود . نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد طیف بیوکلیمای شهر کاشمر در طول دوازده ماه سال از شرایط بسیار داغ تا خنک برخوردار است . د ر این مدل ها و شاخص ها ، رهنمود ها و ارزیابی های لازم از نظر آسایش و عدم آسایش انسان در مواقع مختلف سال ، مناسب با ویژگی ها و خصوصیات اقلیم کاشمر ارائه شود .که می تواند بسیاری از برنامه ریزی های این شهر که مراحل رشد و شکوفایی خود را طی می کند تحت تاثیر قرار دهد .در بین شاخص های زیست اقلیمی سنتی شاخص ترجونگ از عناثر اقلیمی موثر استفاده می کند که هماهنگی بیشتری با شرایط اقلیمی منطقه مورد مطالعه دارد .ضمن اینکه استنباط کرد که شرایط بیوکلیمای راحتی به pmv,petبهترین نتایج را می توان از شاخص های جدید به صورت روزانه مشخص کرد نتایج بهتری حاصل آمده است .