امروزه استفاده از دادرسی ویژه کودکان و نوجوانان و بکار گیری تدابیر جایگزین اصلاحی –تربیتی یا ترمیمی در مقابل اعمال معارض با قانون این افراد که عمدتا ناشی از فقر،طلاق والدین،عدم تربیت صحیح و غیره بوده و همچنین اثبات ناکارایی مجازاتهای کیفری با توجه به نتایج حاصله از بکارگیری آنها،امری کاملا حتمی و ضروری محسوب می گردد.تحقیقات انجام گرفته در خصوص بکارگیری تدابیر جایگزین،نشان از موفقیت و کارآیی این تدابیر در جلوگیری از تکرار جرم، صرفه جویی در هزینه های نگهداری کودکان و نوجوانان در محیط های بسته و جلوگیری از اثرات منفی این محیط ها داشته است. بنابراین کشورهای مختلف تلاش نمودند با استفاده از این تجربه ها به اصلاح قوانین کیفری خویش در خصوص کودکان و نوجوانان پرداخته و بجای استفاده از آیین دادرسی رسمی از آیین دادرسی غیر رسمی استفاده نمایند، همچنین این کشور ها به حذف مجازات های خشن در ارتباط با کودکان و نوجوانان پرداخته و از جایگزین های مجازات برای پاسخ گویی به اعمال خلاف قانون آنها استفاده نمودند. البته باید بیان داشت صرف استفاده از تدابیر جایگزین بدون توجه به وجود بسترهای مورد نیاز آن در جامعه، نه تنها از کارآیی آنهاکاسته،بلکه می تواند نتایج معکوسی به همراه داشته باشد.