در این تحقیق به بررسی رابطه ی بین "سرمایه اجتماعی" و "تسهیم دانش"، با در نظر گرفتن متغیرهای "نگرش" و "هنجارهای ذهنی"، در سازمان توسعه برق ایران پرداخته شده است. در آستانه هزاره سوم، دوران بکارگیری شیوه های سنتی مدیریت پایان می پذیرد و افقهای جدیدی در قالب سازمانهای دانش آفرین و مدیریت دانش پا به عرصه سازمان و مدیریت می گذارند؛ تسهیم دانش بعنوان یکی از اساسی ترین مولفه های مدیریت دانش نقشی کلیدی در ایجاد اینگونه سازمانها ایفا می کند. از طرفی بنظر می رسد سرمایه اجتماعی با افزایش اعتماد بین افراد و بهبود کیفیت شبکه های اجتماعی، ارتباطات را که کلیدی ترین اصل در تسهیم و به اشتراک گذاری دانش می باشد تسهیل کرده و سازمانها را در حرکت به سوی افقهای جدید یاری می کند. در پژوهش حاضر، "اعتماد اجتماعی"، "شبکه های اجتماعی"، و "اهداف مشترک" بعنوان مولفه های سرمایه اجتماعی در نظر گرفته شده اند. پس از تبیین کلیات تحقیق در فصل اول، و مرور ادبیات نظری مرتبط و تشریج مدل پژوهش در فصل دوم، در فصل سوم این پایان نامه به تشریح روش تحقیق استفاده شده می پردازیم؛ تحقیق حاضر یک تحقیق کاربردی از نوع توصیفی-همبستگی بوده، و برای جمع آوری داده ها و اطلاعات مورد نیاز از مطالعات کتابخانه ای، و ابزار پرسشنامه استفاده شده است. جامعه آماری مورد نظر 306 نفر بوده که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده 170 نفر بعنوان نمونه انتخاب شده و پرسشنامه میان آنان توزیع شد. در فصل چهارم تجزیه و تحلیل داده های حاصل از جمع آوری پرسشنامه ها، با استفاده از آمار توصیفی و روش مدل معادلات ساختاری و نرم افزار lisrel 8.5 شرح داده شده و در فصل پنجم به تبیین نتایج حاصل از آزمون فرضیات پرداخته شده است که نهایتا تاثیر مثبت سرمایه اجتماعی بر تسهیم دانش در سازمان مورد تایید قرار گرفت.