حکیم ابو محمدالیاس بن موید نظامی گنجه ای از شاعران پارسی گوی سده ی ششم هجری است. مضامین اشعار وی با توجه به شرایط اجتماعی و فرهنگی و علمی عصر او به مسایل مذهبی، مدح و منقبت ائمه اطهار و مدح سلاطین، مواعظ و حکم ، عرفانو داستان سرایی اختصاص یافته است. این پژوهش به استناد اشعار او فرهنگواره ای از لغات و ترکیبات و اشارات قرآنی، احادیث و ابیات عربی، اصطلاحات دیوانی، عرفانی و . . . است که به صورت الفبایی تنظیم شده است. نتایج به دست آمده از این پژوهش بیان گر افزونی تلمیحات و اشارات قرآنی و در مرتبه بعد احادیث و ضرب المثل ها و اصطلاحات دیوانی، عرفانی، موسیقی و علوم عقلی است. محقق ضمن شرح و توضیح موارد فوق درهفت پیکر نظامی سعی نموده است تا خواننده را با مضامین و نکات دل فریب اشعار شاعر آشنا کند و دشواری های اثر او را برای خوانندگان تسهیل نماید و زمینه را برای شناخت عمیق دوست داران ادب پارسی از شاعر و پایگاه و قدرت شاعری وی در ادبیات ایران زمین فراهم نماید. یا این امید که این تلاش ناچیز مقبول صاحب نظران واقع شود. تا چه قبول افتد و چه در نظر آید