در میان ادیان عالم ، اسلام بیش از سایر ادیان به انسان وسرنوشت او پرداخته است و قبل از اینکه انسان دچار انحراف ومشکلات ناشی از آن شود، آسیب ها وانحرافات را پیش بینی کرده و سعی کرده تا انسان ارزش حقیقی خود را بشناسد تا بدین طریق هم به خود سازی بپردازد وهم جامعه وخویش را از آلوده شدن به این انحرافات دور نگه دارد. در این نوشتار، تا جایی که امکان داشته به عوامل سازنده ی جوامع و همچنین عوامل سازنده ی وجود انسان پرداخته شده است، تا از این طریق باید ها و نباید هایی که باید در جوامع توسط تمامی انسان ها رعایت شود مورد بررسی قرار گیرد. قرآن کریم با طرح سرگذشت امت های پیشین و همچنین با عنوان کردن برخی از انحرافات جوامع نخستین به آسیب شناسی جوامع انسانی پرداخته است و راه حل های فلاح وسعادت را نشان داده است. همچنین در قرآن کریم عوامل پیشگیرانه،مدیریت وحتی چگونگی برخورد واصلاح اینگونه انحرافات بسیار ظریف بیان شده است. منتها در این میان وظیفه انتسان است که اندرزهای قرآن را که مخالفت با آنها موجب ضررو زیان می شود با گوش جان بپذیرد و در زندگی خویش به کار ببرد، چرا که در صورتی که به این توصیه ها عمل نشود این انحرافات نه تنها کمتر نمی شود بلکه روز به روز بیشتر می شود. در واقع جرم وانحراف به سان اژدهایی هزار سر بوده است که با قطع هر دست و سر، سر ودستی دیگر روئیده و نه تنها کمتر نشده بلکه بیشتر و بیشتر شده است . برای رهایی از آسیب ها و انحرافات این خود فرد است که با قویترین کردن نیروی ایمان و همچنین با تکیه بر منبع آسمانی که همان قرآن کریم است می تواند همواره در مسیر سعادت گام بر دارد.