چکیده پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان استیگمای درک شده در نوجوانان دختر و پسر دارای همشیر(همشیرهای) با نیازهای خاص و رابطه آن با ویژگیهای روان شناختی ایشان انجام گرفت. روش پژوهشی توصیفی از نوع همبستگی بود. بدین منظور، از بین نوجوانان دختر و پسر دارای همشیر های با نیازهای خاص(عقب مانده ذهنی، نابینا، ناشنوا و معلول جسمی حرکتی) تعداد 240نفر به روش نمونه گیری چند مرحله ای انتخاب و در پژوهش شرکت داده شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه استیگمای رضایی و دیگران(1388) و پرسشنامه scl-90 که روایی و پایایی آنها مورد تأیید قرار گرفته است استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل آماری داده ها از ضریب همبستگی پیرسون، آزمون t برای مقایسه میانگین های مستقل و تحلیل آنوا استفاده شد. یافته ها نشان داد که میزان استیگمای نوجوانان دختر و پسر با ویژگیهای دموگرافیک ایشان ارتباط معنی داری ندارد، ولی بین میزان استیگمای درک شده در نوجوانان دختر و پسر دارای همشیر(همشیرهای) با نیازهای خاص و ویژگیهای روان شناختی آنها از جمله افسردگی، اضطراب، وسواس، جسمانی شدن، اضطراب فوبیک، افکار پارانوئید، حساسیت بین فردی، خصومت، سایکوتیسیزم، رابطه معنی دار آماری وجود دارد(01/0? .(p بنابر این می توان نتیجه گرفت که میزان استیگمای درک شده در نوجوانان دختر و پسر دارای همشیر با نیازهای خاص با ویژگیهای روانشناختی آنها ارتباط دارد و این نتیجه می تواند به روانشناسان، مشاوران و دست اندرکاران در راستای بهبود سلامت روانی ایشان کمک نماید. واژه های کلیدی: استیگما، نوجوانان، کودکان با نیاز های خاص، ویژگیهای روانشناختی، همشیرها.