شناسایی خودکار زبان گفتاری به تشخیص زبان از روی سیگنال گفتار گفته می شود. این سیستم ها اغلب با مقایسه امتیاز تعلق سیگنال گفتار به زبان های مختلف تصمیم گیری می کنند. در این تحقیق برای اصلاح روش gmm-ubm که از روش های به روز بازشناسی زبان است، روشی جدید مبتنی بر بردارهای ویژگی منتخب مطرح شد که در آن تنها تعدادی از بردارهای ویژگی گفتار که به صورت هم پوشان در تمامی زبان ها وجود دارد و موجب ایجاد خطا می گردد، حذف گردد. در این روش با بکارگیری بردارهای ویژگی منتخب شیفت یافته کپسترال (sdc)، یک مدل مخلوط آمیزه ای (gmm) توسط دادگان غیرهم پوشان هر یک از زبان ها، از روی مدل پس زمینه جامع (ubm) تطبیق داده می شود. نتایج این روش با روش متداول gmm-ubm که روی دادگان ogi-ts برای شناسایی 5 زبان آموزش داده شده است و قبل از مرحله آموزش، نواحی سکوت با استفاده از آشکارسازی نواحی گفتاری (vad) حذف شده اند، مقایسه شده است. سیستم های بازشناسی برای سه دسته از فایل های گفتار آزمون 3 ثانیه ای، 10 ثانیه ای و 45 ثانیه ای ارزیابی شده اند و بهترین نتایج حاصله در روش مبتنی بر بردارهای منتخب نسبت به روش gmm-ubm مبتنی بر vad برای فایل های گفتار آزمون 3 ثانیه ای، 10 ثانیه ای و 45 ثانیه ای به ترتیب منجر به 29/6، 47/5 و 76/2 درصد بهبود در نرخ بازشناسی زبان (lir) شده است. در پایان برای بهبود عملکرد سیستم بازشناسی، تصمیم گیری نهایی برای انتخاب زبان هدف به عهده یک شبکه عصبی مصنوعی نهاده شده است که به عنوان یک پس پردازش گر امتیازات خروجی عمل می نماید.

امروزه باتوجه به گستردگی بیش ازحدموادروانگردان درجهان واینکه شایداستعمال بسیاری ازاین مواد به دلیل ناآگاهی بشرازاین مواد می باشد قدم اول درراه مقابله بااین موادشناخت اصولی وحرفه ای ازاین مواد میباشد، وبعدتر شناخت راه حلی برای درمان وترک آن والبته شاید رهایی از آن، چرا که به اعتقاد درمانگرانِ اعتیاد ، ترک، عاملی است برای بازگشت مجدد . ولی رهایی، امید بازگشت به مصرف راکم رنگتر خواهد کرد. شاید بهترین تعریف از مواد روانگردان تعریفی باشدکه ماده 1 قانون الحاق به کنوانسیون 1988 از مواد روانگردان ارائه داده است که این خود نشانگر بی مبالاتی قانونگذار کشور ایران به مواد روانگردان است چرا که در قانون اصلاحی سال 1389،گرچه به جرم انگاری خاص مواد روانگردان دست زده است ولی نتوانسته است تعریفی درخور، درخصوص این مواد ارائه دهد تا بتوان مواد روانگردان جدید را به صورت گزینشی جرم انگاری نمود ومواد روانگردان صنعتی دارویی که کاملا قابل اختلاط با مواد روانگردان جدید غیردارویی است را بازشناسایی کرد . گذشته از مبحث شناخت وفراوانی مواد روانگردان ؛ مقوله مقابله وبه نوعی درمان، مهمترین واساسی ترین مسئله در زمینه روانگردان هاست بااین فرض که هنوز بعد از گذشت دو سال از ورود روانگردان ها به قانون اصلاحی 1389 و جایگزینی درمان اجباری به جای مجرم بودن معتاد هنوز دغدغه اصلی دولت ومردم، درمان معتادین تحت برنامه ای مدون است وهنوز نتیجه ای موثر را شاهد نبوده ایم. درمورد سوء مصرف و اعتیاد به موادمخدر باید سیاستگذاری در جهت پیشگیری، کاهش آسیب، درمان، جلوگیری از عود افراد درحالِ ترک وجرم زدایی باشد ، زیرا تحقیقات میدانی وتجربه طولانی مدت تایید می کند که سیاست سرکوب درمورد سوء مصرف موادمخدر واعتیاد به آن نتیجه بخش نبوده ونخواهد بود و لذا درحقوق جزای موادمخدر باید از سیاست جنایی افتراقی تبعیت کرد.