پژوهش حاضر، با عنوان بررسی رابطه دموکراسی و تربیت از دیدگاه نظریه پردازان پست مدرن به تبیین چیستی و چرایی دموکراسی و تبیین چیستی و چرایی تربیت بر بنیاد اندیشه های نظریه پردازان پست مدرن پرداخت و رابطه ی این دو را مورد بررسی قرار داد. روش استفاده شده، در این پژوهش تحلیلی -تطبیقی است که براساس آن، اطلاعات به روش تحلیلی -تطبیقی، گردآوری و سپس طبقه بندی، توصیف و بر مبنای سوال های پژوهش به تحلیل و نتیجه گیری پرداخته شده است . یافته های این پژوهش نشان داد، نگاه پست مدرنیست ها به دموکراسی نگاهی مثبت است و همچنین در بررسی تربیت از دیدگاه این نظریه پردازان، توجه به گفتمان سازنده دانش، خود آفرینندگی، تربیت شهروندانی انتقادی و بها دادن به عملی بودن دانش و توجه به فرهنگ عمومی است. در واقع دموکراسی باعث می شود، در تعلیم وتربیت «گفتمان سازنده ی دانش» به عنوان یک هدف تربیتی مورد استفاده قرار گیرد. فوکو از متفکران پست مدرن معتقد است یک ذات دائمی برای انسان وجود ندارد، ما آزاد هستیم که خود و اهداف تعلیم و تربیت را از نو تعریف کنیم. و یا رورتی معتقد است، جامعه های برخوردار از آزادی و مردم سالاری، برآمده و برخاسته از رویدادهایی هستند که بر آن جامعه ها و بر مردم آنها تاثیر گذاشته اند.ازاین رو نظریه پردازان پست مدرن معتقدند که دموکرا سی برروی تربیت وتربیت برروی دموکراسی تاثیرمیگذارد.