این پژوهش، با هدف بررسی موانع نظریه پردازی در حوزه علوم انسانی از دیدگاه اعضاء هیأت علمی رشته های مختلف علوم انسانی دانشگاه بوعلی سینا همدان انجام گرفته است، پژوهش از لحاظ روش تحقیق توصیفی و از نوع پیمایشی است، جامعه آماری پژوهش را کلیه اعضاءهیئت علمی دانشکده ادبیات و علوم انسانی و دانشکده اقتصاد و علوم اجتماعی دانشگاه بوعلی سینا همدان تشکیل می دهد که تعداد آنها 118 نفر(102 نفر مرد و 16 نفر زن) می باشند. بر اساس روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی و جدول تعیین حجم نمونه کرجسی و مورگان، تعداد 94 نفر، به تفکیک (81 نفر مرد و 13 نفر زن) به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. در این پژوهش، برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته 35 سوالی سنجش موانع نظریه پردازی در حوزه علوم انسانی استفاده شده است. روایی ابزار تحقیق بر اساس روایی محتوایی و با استفاده از دیدگاه متخصصان و پایایی آنها نیز بر اساس روش آلفای کرانباخ به میزان 874/0 محاسبه گردید. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از شاخص های آماری توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین و انحراف استاندارد) و از آزمون t تک گروهی، تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی استفاده شده است. یافته های تحقیق حاکی از آن است که از دیدگاه اعضاء هیأت علمی رشته های مختلف علوم انسانی دانشگاه بوعلی سینا عوامل فردی به میزان خیلی زیاد، عوامل اجتماعی، ارزش-شناسی، روش شناختی و معرفت شناختی به میزان زیادی مانع نظریه پردازی در حوزه علوم انسانی می شوند. بعلاوه یافته های جانبی این پژوهش نشان داد که بین دیدگاه اعضاء هیأت علمی زن ومرد در خصوص موانع نظریه پردازی در حوزه علوم انسانی تفاوت معنا داری وجود ندارد همچنین یافته ها نشان داد که بین دیدگاه اعضاء هیأت علمی دانشکده ادبیات و علوم انسانی و دانشکده اقتصاد و علوم اجتماعی در زمینه ی موانع نظریه پردازی در حوزه علوم انسانی تفاوت معناداری وجود دارد.