دیوان کم حجم ژاله قائم مقامی ، مملو از افکار ناب و پیشروانه ای است که در قالب سبک خراسانی سروده شده است. افکار او ده ها سال از زمانه خویش پیش تر بوده و فرم سرایشش به صدها سال پیش از عصر او بر می گردد و این پارادوکسی است که شاعر هنرمندانه در اثرش پرورده است. سبک شناسی ، علمی است که به وسیله آن می توان این هنرمندی ها را تحلیل کرده و همچنین می توان با کمک آن جایگاه شاعر را در میان اقرانش تعیین کرد. به این ترتیب اشعار شاعر بر اساس کتاب «سبک شناسی شعر» دکتر شمیسا بر مبنای این پرسشها ارزیابی شده اند: 1. شاعر چگونه از صنایع ادبی در جهت پرورش افکار خویش بهره جسته است؟ 2. محور جانشینی و هم نشینی چگونه به شعر شاعر تشخص سبکی داده اند ؟ 3. چه ایده و دستگاه فکری در شعر او بارز و نمایان است؟ ونتیجه به دست آمده از این قرار است : اندیشه حاکم بر شعر وی برخاسته از نابرابری ها در جامعه مرد سالار است. دغدغه شاعر بیان این تبعیض های اجتماعی است و اعتراض به تضاد و فاصله ای که بین دو جنس زن و مرد حاکم است . به این ترتیب اساس اشعار او بر پایه تضادها استوار است که ناخودآگاه ذهن و زبان شاعر را از میان انواع صنایع ادبی به سمت تضاد سوق داده است. ژاله هیچیک از این دو قطب مخالف (زن و مرد) را تأیید نمی کند ، و دو طرف را به تعدیل و تلطیف روابط در جهت تشکیل یک جامعه مترقی فرا می خواند.