بر اساس نظریه های مشهور و سنتی روابط بین الملل به صرف وجود شروط و شرایط حداقلی چون آنارشی نظام بین الملل و وجود قدرتها و کشورهایی که به دنبال حفظ بقا خود می باشند ، شاهد استفاده از ابزارهای مختلفی برای به حداکثر رساندن قدرت میان کشورهای نظام بین الملل هستیم . یکی از این ابزارها که در این برهه از نظام بین الملل به عنوان سلاح برای کاهش واردات و افزایش صادرات به کار می رود سلاح ارزی است که در حال حاضر دولت چین در سایه سیاست های اقتصادی و سیاسی خود در حوزه اقتصاد سیاسی بین الملل با پایین نگاه داشتن ارزش پول ملی خود و استفاده از روش های اقتصاد سرمایه سالار توانسته است در سال های اخیر به بزرگ ترین صادرکننده کالا به خاک ایالات متحده امریکا تبدیل شود. که همین امر یعنی پایین نگاه داشتن ارزش یوان که باعث افزایش صادرات و پایین بودن اجناس چینی خصارات جبران ناپذیری را به اقتصاد امریکا و صادرات این کشور وارد کرده که همین امر باعث ایجاد مناقشاتی میان دوکشور امریکا و چین شده است که امریکا نیز برای مقابله با این مشکل دست به ایجاد نوساناتی در ارزش دلار خود که تاثیرات زیادی در اقتصاد بین الملل ایجاد کرده است ؛زده است . تا بتواند چین را متقاعد به افزایش ارزش یوان خود کنند در واقع این دو کشور از ارز خود به عنوان سلاحی در مقابل یک دیگر استفاده کرده اند که باعث بروز جنگی با عنوان جنگ ارزی شده است . که در این پژوهش سعی در تحلیل و ارزیابی و موشکافی این موضوع شده است . و به بررسی این پدیده نوظهور در عرصه نظام بین الملل پرداخته است . البته بیشتر تاکید موردی به مناقشه ارزی میان ایالات متحده امریکا و جمهوری خلق چین است . که با توجه به مطالب مورد بررسی در پژوهش می توان گفت که جنگ ارزی همانند بسیاری از روابط تجاری یک بازی پویا است که متغیرهای مورد اشاره در این تحقیق ووضعیت آن نقش تعیین کننده ای در سرنوشت آن خواهد داشت و نمی توان برای آن یک برنده منحصر به فردی را تصویر کرد. از یک سو سیاست های دولت چین با توجه به بحران اخیر شدت یافته و سعی دارد تا از این فرصت تاریخی برای بسط و نفوذ سیاسی و اقتصادی خود بهترین استفاده را ببرد و از طرفی امریکا در برابر این اقدامات مقابله خواهد کرد. و به اقدامات ارزی متقابلی می پردازد و با این کار روند شعله ور شدن این جنگ را روبه فزونی می برد . در واقعا در پژوهش حاضر به ابعاد مختلف این موضوع پرداخته شده است .