این تحقیق به بررسی عوامل تعیین کننده موجودی نقد با در نظر گرفتن نقش اندازه شرکت می پردازد. جامعه آماری تحقیق حاضر شرکت های غیر مالی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران برای دوره زمانی 89-84 می باشد. نتایج نشان می دهد که تفاوت های قابل ملاحظه ای برای سرمایه گذاری در دارایی های نقد در میان شرکت ها با اندازه های مختلف وجود دارد. به ویژه این که دارایی های نقد شرکت های کوچک نسبت به شرکت های بزرگ تر، ارتباط قوی تری با تغییرپذیری جریان نقد و موجودی نقد ادوار گذشته دارد، این رابطه ممکن است نتیجه نیاز به نگهداری وجوه نقد به دلایل احتیاطی و تأمین مالی سرمایه گذاری های آتی باشد. همچنین به نظر می رسد که موجودی نقد شرکت های کوچک و متوسط نسبت به شرکت های بزرگ، رابطه قوی تری با دارایی های ثابت که دسترسی به منابع مالی خارجی را تسهیل می کند، داشته باشد. موجودی نقد شرکت های بزرگ مانند شرکت های کوچک، بدون توجه به شرایط محدودیت مالی حساسیت مثبتی به جریان نقد نشان می دهد، می توان این نتیجه متحیرکننده را به هزینه های بالای تأمین مالی خارجی و فرصت رشد بالای شرکت های بزرگ مرتبط دانست.