انسان موجودی اجتماعی می باشد و ناگزیر باید با سایر افراد جامعه در ارتباط باشد . بی شک تعامل فرد و اجتماع در زندگی انسان نقش محوری و سازنده دارد . در آثار ادبی ما به مسائل اجتماعی مانند اغلب شاخه های علوم انسانی توجه شده است . وقتی صحبت از مسائل اجتماعی در ادبیات به میان می آید مولانا به عنوان یکی از شاعرانی که به این گونه امور در مثنوی اهمیت فراوانی قائل می باشد مطرح می شود . مولوی در کتاب شیرین مثنوی با الهام از آیات قرآن کریم و روایات اسلامی ( که در سرتاسر مثنوی مشهود است ) با زبان شیرین شعر و تمثیلات جذاب به ابعاد مختلف ارتباط فرد و اجتماع پرداخته است . بی شک مطالعه دقیق و همه جانبه مثنوی می تواند در ایجاد حالت روحانی و رفع مشکلات اجتماعی سهم بزرگی داشته باشد . در این تحقیق سعی شده به موضوع رابطه ی انسان و اجتماع و چگونگی تاثیر متقابل انسان و اجتماع بر یکدیگر در مثنوی پرداخته شود .