هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر ارزیابی مجدد و فرونشانی تجارب هیجانی منفی بر واکنش های قلبی- عروقی و نظم جویی شناختی هیجان با نگاه به ابعاد سیستم فعال ساز رفتاری (bas) و سیستم بازداری رفتاری (bis) بود. بدین منظور، ابتدا 557 نفر از دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد، نسخه ی فارسی پرسشنامه ی گری- ویلسون را تکمیل نمودند؛ سپس بر اساس نمرات انتهایی توزیع در دو بعد سیستم فعال ساز رفتاری و سیستم بازداری رفتاری، چهار گروه 20 نفری (سیستم بازداری رفتاری بالا، سیستم بازداری رفتاری پایین، سیستم فعال ساز رفتاری بالا، سیستم فعال ساز رفتاری پایین) انتخاب شدند. ابتدا سه مرتبه شاخص های فشارخون سیستولیک، دیاستولیک و ضربان قلب آزمودنی ها ثبت گردید و آن ها به پرسشنامه ی نظم جویی شناختی هیجان پاسخ دادند. در مرحله ی بعد، واکنش های قلبی- عروقی شرکت کننده ها متعاقب حالت های القای ساده، ارزیابی مجدد و فرونشانی تجارب هیجانی منفی مورد ثبت قرار گرفت و پرسشنامه ی نظم جویی شناختی هیجان توسط آزمودنی ها تکمیل شد. نتایج پژوهش نشان داد که هنگام القای تجارب هیجانی منفی افراد با خصوصیات سیستم بازداری بالا بیشترین افزایش در فشارخون سیستولیک و دیاستولیک را نشان دادند، درحالی که افراد با خصوصیات سیستم بازداری پایین بیشترین افزایش در ضربان قلب را به همراه داشتند. از سوی دیگر، ارزیابی مجدد تجارب هیجانی منفی منجر به کاهش فشارخون سیستولیک و دیاستولیک شد و تفاوت معنی-داری بین گروه ها دیده نشد. اما، ارزیابی مجدد منجر به افزایش ضربان قلب شد و این افزایش در افراد با خصوصیات سیستم بازداری بالا بیشتر از افراد با خصوصیات سیستم بازداری پایین بود. از طرفی فرونشانی تجارب هیجانی منفی منجر به افزایش فشارخون سیستولیک و ضربان قلب شد، این افزایش در افراد با خصوصیات سیستم بازداری بالا بیشتر از دیگر افراد بود، همچنین، فرونشانی منجر به بیشترین افزایش در فشارخون دیاستولیک در افراد با خصوصیات سیستم بازداری بالا شد. همچنین نتایج پژوهش نشان داد که القای تجارب هیجانی منفی منجر به کاهش معنی دار راهبردهای ملامت خویش، تمرکز مجدد مثبت، ارزیابی مجدد مثبت و دیدگاه-پذیری، و افزایش راهبردهای تمرکز مجدد بر برنامه ریزی، فاجعه سازی و ملامت دیگران شد. از سوی دیگر، ارزیابی مجدد کاهش در راهبردهای ملامت خویش، نشخوارگری، ارزیابی مجدد مثبت و دیدگاه پذیری و افزایش در راهبردهای تمرکز مجدد بر برنامه ریزی، فاجعه سازی و ملامت دیگران را به همراه داشت. در انتها، فرونشانی تجارب هیجانی منفی منجر به کاهش راهبردهای ملامت خویش، تمرکز مجدد مثبت، ارزیابی مجدد مثبت و دیدگاه پذیری و افزایش استفاده از راهبردهای فاجعه سازی و ملامت دیگران شد. در مجموع، یافته های پژوهش بیانگر این مطلب هستند که ابعاد سیستم فعال ساز رفتاری و سیستم بازداری رفتاری نقش تعدیل گری در مکانیسم های قلبی- عروقی راهبردهای ارزیابی مجدد و فرونشانی نظم جویی هیجان دارند و این راهبردها تاثیر متفاوتی بر واکنش های قلبی- عروقی دارند. همچنین، تاثیرات متفاوت راهبردهای نظم جویی هیجان بر واکنش های قلبی- عروقی و نظم جویی شناختی هیجان بر اساس ابعاد شخصیتی متفاوت، از مسائل قابل تامل در زمینه ی آسیب شناسی، روش های درمانی و دیگر مسائل پژوهشی می باشد. کلید واژه ها: نظم جویی هیجان، ارزیابی مجدد، فرونشانی، واکنش های قلبی- عروقی، نظم جویی شناختی هیجان، سیستم فعال ساز رفتاری، سیستم بازداری رفتاری.