چکیده پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی معنادرمانی گروهی بر ارتقای سلامت روان دانش آموزان خوابگاهی صورت گرفت. در این پژوهش جامعه ی آماری دانش آموزان پسر سال اول متوسطه که در مدارس شبانه روزی شهرستان دیواندره در سال تحصیلی 91-90 مشغول به تحصیل بودند، می باشد. تعداد اعضای نمونه 20 نفر بودند که به صورت نمونه گیری تصادفی و بر اساس نمرات آن ها در پرسش نامه ی ghq28 (نمره ی 23 و بالاتر) انتخاب شدند. و سپس به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (در هر گروه 10 نفر) قرار گرفتند. ابزار سنجش، پرسش نا مه ی ghq28 است که دارای روایی و پایایی مناسب است. روش تحقیق به صورت نیمه آزمایشی بود. از آزمون کواریانس یک راهه برای آزمون تأیید یا رد فرضیه های پژوهش استفاده شد.. این پژوهش دارای 5 فرضیه در زمینه ی تأثیر معنادرمانی گروهی در کاهش علائم جسمانی، اضطراب و بی خوابی، افسردگی و افزایش عملکرد اجتماعی و سلامت روان بود. در فرضیه های کاهش علائم جسمانی و اضطراب و افزایش عملکرد اجتماعی و سلامت روان فرض صفر رد شد. اما معنادرمانی گروهی بر کاهش افسردگی تأثیر معناداری نداشت.