دریای خزر با تنوع زیستی منحصر به فرد، تالاب های بی نظیر، جنگل های استثتایی حاشیه آن، رودخانه ها و گونه های گیاهی و جانوری کم نظیر، زیر فشار تهدیدات روزافزون و چالش های متعدد زیست محیطی قرار گرفته است. درواقع آدمی به شکل قابل توجهی محیط زیست خود را دگرگون می سازد. فعالیت هایی چون احداث مسکن، معابر و سدسازی، پرداختن به کشاورزی و آلودگی ناشی از منابع مستقر در خشکی و غیر آن، بهره برداری بیش از حد، ورود گونه های بیگانه تنوع زیستی دریایی را بطور فزاینده ای مورد تهدید قرار داده و محیط زیست را با مشکلاتی مواجه ساخته است. بنابراین خزر این دریای پرنعمت نیازمند تقویت چارچوب های قانونی و سیاست گذاری زیست محیطی در سطح ملی و منطقه ای است و ضرورت وضع قوانین مرتبط با محیط زیست و تعیین حدود جرایم محیط زیستی بر این قوانین محرز است. در این شرایط مسئولیت حفاظت از محیط زیست دریای مازندران امری فوری تلقی می شود که بر عهده دولت های کرانه ی این دریاچه است. در ایران این مسئولیت به سازمان حفاظت محیط زیست واگذار شده است. سازمان به منظور دستیابی به اهداف فوق طبق اصل 50 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در سطح ملی و منطقه ای و بین المللی اقداماتی انجام داده است در نهایت برای پیشگیری و جلوگیری از اعمالی که منجر به خسارات زیست محیطی می شود در قوانین ضمانت اجراهایی در نظر گرفته شده است و سازمان طبق قانون شاکی و مدعی خصوصی شناخته شده و می تواند هرگونه ضرر و زیانی که به وی وارد شده را مطالبه نماید.