چکیده پژوهش هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی آموزشی گروهی مهارت حل مساله در بهبودراهبردهای یادگیری خودتنظیمی دانش آموزان دختر بوده است. جامعه ی آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان دختر14-11 ساله بخش میان جلگه شهرستان نیشابوردر سال تحصیلی 91-90بودند. برای انجام این پژوهش 40نفر دانش آموز که در پرسشنامه خودتنظیمی(mslq )کمترین نمره را کسب کرده بودند به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند و به دو گروه همتا تقسیم شدند. سپس با استفاده از روش قرعه یکی از دو گروه به عنوان گروه آزمایش و دیگری به عنوان گروه گواه منظور شدند. در این پژوهش از روش تحقیق نیمه تجربی و از طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل و آرایش تصادفی در مورد آزمودنی های همتا شده استفاده شده است.برای آزمودن فرضیات تفاوت معناداربین دو گروه کنترل و آزمایش ابتدا فرضیه همگنی شیب رگرسیون بررسی می شود و سپس آزمون کواریانس اجرا می شود. نتیجه پژوهش حاضر به شرح زیر است: با توجه به اینکه نمره ی میانگین پس آزمون در گروه مداخله (آموزش حل مساله) بیشتر از نمره ی میانگین پس آزمون در گروه کنترل است، می توان گفت که آموزش حل مسأله بر بهبود راهبردهای یادگیری خودتنظیمی دانش آموزان دختر مقطع راهنمایی اثربخش است.