امروزه ارزشمندترین دارایی هر سازمان، مشتریان آن سازمان است؛ به طوریکه سودآوری هر سازمان به روابط بلند مدت آن سازمان با مشتریانش بستگی دارد. بنابراین بررسی رضایت و کیفیت خدمات به عنوان ابزارهای اصلی حفظ مشتری می باشد. این پژوهش که بر پایه مدل مفهومی سویینی و سوئیت (2008) قرار گرفته است، به بررسی روابط میان اعتبار نام تجاری (که با متغیرهایی چون قابلیت اعتماد و تخصص تعریف می شود) به عنوان متغیر مستقل با رضایت ، تعهد وفادارانه و تعهد مستمر پرداخته و سپس رابطه رضایت، تعهد وفادارانه و تعهد مستمر با یکدیگر و رابطه هریک از آنان با تمایل به تغییر انتخاب نام تجاری و توصیه های کلامی به عنوان متغیر وابسته مورد بررسی و آزمون قرار داده است. برای آزمون فرضیات پژوهش از جامعه آماری مشتریان بیمه ایران و پاسارگاد در سطح شهر تهران استفاده شده است و نمونه ای به حجم 384 مشتری در نظر گرفته شده است که در مناطق پنج گانه شهر تهران (شمال، جنوب، شرق، غرب و مرکز) مورد مطالعه قرار گرفته اند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه بوده و پس ازتجزیه و تحلیل مدل اندازه گیری به روش تحلیل عاملی تأییدی، فرضیات و مدل مفهومی با استفاده از روش مدل یابی معادلات ساختاری (sem) مورد آزمون قرار گرفته و نتایج به شرح زیر بدست آمد: اعتبار نام تجاری بر تعهد وفادارانه، تعهد مستمر و رضایت تأثیر مستقیم دارد. رضایت بر توصیه کلامی و تعهد وفادارانه تأثیر مستقیم اما بر تمایل به تغییر انتخاب نام تجاری تأثیر معکوس دارد. تعهد وفادارانه بر توصیه کلامی تأثیر مستقیم اما بر تمایل به تغییر انتخاب نام تجاری تأثیر عکس دارد و در نهایت تعهد مستمر با تمایل به تغییر انتخاب نام تجاری در جامعه آماری مورد نظر رابطه معنی داری ندارد.