نام پژوهشگر: پروین بهادران
فاطمه فاضل نجف آبادی وحید ذوالاکتاف
چکیده مقدمه: در حال حاضر، بین اعتقادات و باورهای عمومی جامعه و رهیافت های علمی پیرامون انجام ورزش و فعالیت بدنی در ایام بارداری ناسازگاری های اساسی وجود دارد. در این تحقیق، اثر یک برنامه ورزشی شامل فعالیت های سبک هوازی به همراه تمرینات کششی و مقاومتی بر آمادگی عضلانی، کیفیت زندگی، و نوع زایمان زنان باردار سالم مطالعه شد. روش مطالعه: مطالعه نیمه تجربی و دارای پیش و پس آزمون بود. نمونه گیری از نوع در دسترس هدفمند و مشتمل بر 50 زن باردار سالم بود که دوره سه ماهه دوم بارداری خود را می گذراندند. گروه شاهد (30 نفر) از مشارکت جویانی انتخاب شد که تمایل به انجام ورزش نداشتند، ولی رضایت دادند در پیش و پس آزمون شرکت نمایند. گروه تجربی (20 نفر) در برنامه تمرینی به مدت 8 هفته، هر هفته سه جلسه، و هر جلسه حدود 45 دقیقه فعالیت های سبک هوازی وتمرینات کششی-مقاومتی شرکت نمودند. یافته ها: افت آزمودنی در گروه شاهد 40% (12 نفر) و در گروه تجربی 25% (5 نفر) بود. تحلیل واریانس برای داده های تکراری نشان داد که استقامت و انعطاف عضلانی و حیطه های سلامت جسمانی، روانی، و محیطی کیفیت زندگی گروه های تحقیق دارای تعامل است. به این معنا که عوامل فوق در گروه تجربی به طور معناداری پیشرفت داشتند، اما در گروه شاهد این شاخص ها بدون تغییر ماندند یا کاهش معناداری را نشان دادند (05/0?p). از گروه های تجربی و شاهد به ترتیب43 و 24 درصد زایمان طبیعی داشتند (05/0? p). نتیجه گیری: طبق یافته های پژوهش، ورزش موجب بهبود شاخص های انعطاف پذیری مفصل هیپ، استقامت عضلات شکم، و کیفیت زندگی شد. این عوامل در تسهیل بارداری و وضع حمل بسیار موثر هستند و بهبود آنها می تواند کمک موثری به خانم های باردار و جنین آنها باشد. در عمل نیز میزان سزارین گروه ورزش به طور معناداری کاهش داشت. توصیه می شود از برنامه ورزشی به کار رفته برای سه ماهه دوم حاملگی جهت تسهیل بارداری و زایمان استفاده شود. واژه های کلیدی: بارداری، آمادگی عضلانی، کیفیت زندگی، نوع زایمان، برنامه تمرینی.