پیشرفتهای مالی در صنایع بیولوژیکی وابسته به پیشرفتهای صورت گرفته در علم جداسازی می باشد. یک روش مناسب جداسازی باید مناسب با مواد بیولوژیکی بوده و علاوه بر آن از نظر اقتصادی به صرفه نیز باشد. محصولات بیولوژیکی نسبت به دما، غلظت و تغییر ph بسیار حساس بوده و نیاز به یک محیط نگهداری مناسب دارند. علاوه بر این محصولات بیولوژیکی که مورد نیاز صنایع غذایی و دارویی هستند، باید در خلوص بسیار بالا و یکنواخت عرضه شوند. روشهای بکار رفته در جداسازی این مواد به طور معمول شامل رسوب دهی با نمک یا حلالهای آلی یا روشهای کروماتوگرافی هستند که درآنها معمولا مقدار زیادی از محصول اتلاف می شود یکی از روشهای که شرایط بالا را دارا می باشد اما اتلاف محصول در آن بسیار کم است، تفکیک کردن مواد بیولوژیکی از طریق تشکیل دو یا سه فاز غیرقابل امتزاج در سیستم آبی می باشد. در این تحقیق در ابتدا مقدمه ای در مورد سیستمهای دو فازی- آبی بیان شده است و اثرات موثر بر روی توزیع پذیری مواد بیولوژیکی در این سیستمها بیان شده است. در ادامه مروری بر کارهای انجام شده در زمینه تشکیل و عوامل موثر بر روی پدیده توزیع پذیری انجام شده است. در ادامه با انجام آزمایشات تجربی میزان توزیع پذیری سفالکسین در سیستم های دوفازی-آبی اندازه گیری شده و اثرات متغیرات مختلف محیطی از جمله دما و غلظت اجزا سازنده بر روی آن بررسی شده است. نتایج نشان می دهد با افزایش غلظت نمک و کاهش غلظت پلیمر در خوراک ورودی سفالکسین بطرف فاز غنی از پلیمر (فازبالا) منتقل میشود. همچنین با افزایش دمای سیستم جز وزنی سفالکسین در فاز پایین کاهش یافته و میزان توزیع سفالکسین بیشتر میشود.