شهرها می توانند به موتورهای توسعه اقتصادی کشور مبدل شوند لیکن روند شهرنشینی و توسعه شهری شتابان نه تنها این مراکز را به مصرف کننده مبدل ساخته، بلکه باعث ایجاد مشکلات پایه ای در سطح اداره شهرها و اجرای برنامه های توسعه شهری شده است. برای برخورد با مشکلات شهرنشینی و بهره گیری از ظرفیتهای بالقوه شهرها، دیدگاه جدید مدیریت شهری برآن است تا از طریق سیاستگذاری های هماهنگ و یکپارچه به بسترسازی و بهره گیری از ابزارهای مناسب بپردازد. یکی از این ابزارها، مدیریت منابع مالی و استفاده درست از منابع مالی محدود شهرداریها برای جذب سرمایه گذاری بخش خصوصی و هدایت آن در طرحهای توسعه شهری است. اصلاح ساختار تخصیص اعتبارات در وظیفه عمران شهری در قالب برنامه های پنجساله می تواند درآمد شهرداری را، ابزاری برای تشویق و جذب سرمایه گذاری بخش خصوصی در اجرای برنامه های توسعه شهری و پویایی اقتصاد شهرها تبدیل نماید. این امر مستلزم اصلاح هزینه های شهرداریها و معرفی طرحهای جدید در برنامه های مختلف است. به عنوان مثال برنامه توسعه شهری که مهمترین برنامه وظیفه عمران شهریست، تنها به دو طرح "تهیه طرحهای توسعه شهری" و "تملک اراضی" اختصاص یافته است. هدف از مقاله حاضر معرفی بسترهای جدیدی در این برنامه می باشد تا با تخصیص مناسب اعتبارات، بتوان برای بسترسازی و بسیج منابع مالی شهری در اجرای طرحها بهره گرفت. روش تحقیق بصورت توصیفی، تحلیلی و مقایسه ای است و بر بهبود روشها تأکید دارد. ابتدا برنامه توسعه شهری با برنامه ایجاد تأسیسات درآمدزا مقایسه و سپس بر مبنای انطباق محورهای طرحهای توسعه شهری (طرحهای جامع و تفصیلی) با طرحهای توسعه شهری (برنامه های پنجساله) خلاء های موجود شناسایی و در قالب طرحهای جدید برطرف گردند. بررسی های انجام گرفته نشان می دهد طرحهایی مانند، مدیریت زمین، تجمیع و آماده سازی زمین و تهیه و اجرای طرحهای نیازسنجی و زیرساختی پاسخی در راستای موضوع تحقیق قرار گیرد.