چکیده: امروزه با توسعه روزافزون شهرنشینی، اهمیت سازگارسازی فضاهای عمومی با نیازهای اجتماعی بیشتر مورد توجه قرار می گیرد. در سالهای اخیر، کودکان که از اهمیت ویژه ای در میان گروه های انسانی برخوردارند، بخش قابل توجهی از اوقات فراغتشان به فعالیت هایی چون تماشای تلویزیون و سایر فعالیتهای فاقد تحرک می گذرد، از این رو ضرورت ایجاد فضاهایی به منظور جلوگیری از بی تحرکی، کاهش آگاهی محیطی و عدم تعامل با محیط مطرح می گردد. متاسفانه در بسیاری از موارد مشاهده می شود که محیط های خاص کودکان بدون توجه به نیازهای واقعی آنان طراحی می شوند. بنابراین برای تحقق شکوفائی و توانائی های خلاقه کودکان، بایستی در ایجاد سازگاری میان فضاها با نیازها آنان توجه گردد. روش تحقیق پایان نامه حاضر، «توصیفی» و «تحلیلی– اسنادی» است که با رجوع به منابع و بررسی مبانی روانشناسی خلاقیت و مبانی طراحی منظر، سعی در تدوین اصول طراحی در ارتباط با نیازهای کودک دارد. و همچنین با بهره گیری از روش «تحلیل محتوا» به بررسی نمونه های مشابه پرداخته شده است. باتوجه به آنکه " پارک" محیطی است که در آن اصلی ترین فعالیت کودکی یعنی" بازی" اتفاق می افتد، لذا می توان از " پارک کودکان " به " پارک بازی " تعبیر کرد؛ این معنی ایده پارک تجربه را فراهم میکند که در چهار وجه تحرک، جستجو و اکتشاف، خلاقیت و تخیل تحقق میاید. با توجه به دیدگاه مازلو که رشد کودک در ابعاد مختلف، زمینه ساز تحقق ظرفیت های فردی "و در نتیجه "پرورش خلاقیت " است، می توان از مقوله رشد دوران کودکی به " خودشکوفایی" تعبیر کرد. لذا دربخش طراحی در جهت پرورش خلاقیت ، پارک مورد نظر به پنج پارک جزئی تر مرتبه بندی و طراحی شده است که در آن از نیازهای اولیه کودک تا نیاز به خودشکوفایی پاسخ داده شود وکودک در مسیر خود شکوفایی، به پرورش خلاقیت که زیر مجموعه ای از خودشکوفایی است دست یابد . واژگان کلیدی: کودک، پارک، پرورش خلاقیت