نیاز به نوشتن این کار از آن جا سرچشمه می گیرد که در سالهای اخیر به دلیل نداشتن علاقه دانشجویان به درس ادبیات ، حذف برخی دروس ادبی ، اختصاص دادن زمان کم به این دروس و همچنین تمرکز بیشتر به جنبه های دیگر زبان مانند گفتار، نوشتار، شنیدار، خواندن و دستور زبان از جانب مسئولان دانشگاه باعث شده است که دانشجویان بعد از فارغ التحصیل شدن از معلومات ادبی زیادی برخوردار نباشند. در این کار تلاش شده است که به اساتید در انتخاب متون راهکارهای مناسبی ارائه شود و بعد از برگزیدن متون مناسب با دانسته های دانشجویان، رهنمودهایی نیز برای نحوه تدریس این متون ارائه شده است. متون ادبی از ویژگیهای خاص و پیچیدگی هایی مانند صناعات ادبی و لغاتی با مفاهیم چندگانه برخوردارهستند و برای درک صحیح آن زمان بیشتری باید به آنها اختصاص داده شود. در این کار سعی شده است که دانشجویان به این آگاهی برسند که برای خواندن متون ادبی باید سه مرحله را طی کنند . مرحله اول مرحله ای است که در آن اساتید نقش مهمی در کنار دانشجویان ایفا می کنند و متن را برای درک بهتر آماده می کنند ، مرحله دوم مرحله ایست که دانشجویان با تبادل افکار با سایر دانشجویان و با اساتید به مطالب یاد گرفته در مرحله قبل می افزایند و مرحله سوم مرحله تفسیر موضوع است که در آن دانشجویان به مهارت تولیدی زبان توجه می کنند و در مورد متن ابراز عقیده می کنند . این نوشتار در مجموع به موضوع آموزش ادبیات (literaturdidaktik) که موضوع مهمی است و در سطح جهان واجد اهمیت بسیاری است ، می پردازد.