این تحقیق به منظور مقایسه ویژگی های بیومتری الیاف و خمیر سازی nssc ساقه پنبه و چوب صنوبر دلتوئیدس انجام گرفت. نتایج بیومتری الیاف نشان داد که الیاف مغز (core) ساقه پنبه کوتاه تر ولی الیاف پوست (bast) آن بلندتر از الیاف صنوبر می باشند و الیاف صنوبر نسبت به الیاف پوست ساقه پنبه ضریب انعطاف پذیری بیشتری داشتند. خمیرسازی در دو سطح متفاوت ماده شیمیایی، در یک حالت 14درصد سولفیت سدیم و در حالت دیگر 12درصد سولفیت سدیم به همراه 2درصد کربنات سدیم تحت دمای 170 درجه سانتیگراد و زمان های متفاوت پخت، از 15 دقیقه تا 150 دقیقه، انجام شد. نتایج نشان داد که بازده خمیر صنوبر با میانگین 4/80 و 25/81 درصد در حدود 20 درصد بیشتر از خمیر ساقه پنبه با میانگین 74/59 و 23/62 درصد به ترتیب برای شرایط خمیرسازی با و بدون استفاده از کربنات سدیم بود. درصد لیگنین خمیر ساقه پنبه نسبت به خمیر چوب صنوبر بیشتر بوده و این تفاوت برای خمیرهای سولفیت خنثی با کربنات سدیم مشهودتر از خمیرهای سولفیت خنثی بدون کربنات سدیم بود. علاوه بر این گزینش پذیری در خمیر سولفیت خنثی بدون کربنات سدیم چوب صنوبر بیشتر از سایر حالت ها بوده است. به طور کلی، بعد از جداسازی الیاف خمیر، بازده نسبی کلیه خمیرهای چوب صنوبر بیشتر از خمیرهای حاصل از ساقه پنبه بود. برای مقایسه ویژگی های فیزیکی و مکانیکی کاغذ دست ساز، از خمیرهای ساخته شده در سه زمان پخت 30، 60 و 90 دقیقه، مجموعاً 12تیمار مورد بررسی قرار گرفتند. کاغذهای ساخته شده از خمیر چوب صنوبر در مقایسه با خمیر ساقه پنبه ضخامت کمتری داشتند. ولی ویژگی های مقاومتی مانند شاخص پارگی، شاخص کشش، طول پارگی، مقاومت هایrct و cmtخمیر چوب صنوبر از خمیر ساقه پنبه، اندکی بیشتر بود. مقادیر این ویژگی ها برای فرآیند سولفیت خنثی بدون کربنات سدیم در اکثر موارد اندکی بیشتر از فرآیند سولفیت خنثی با کربنات سدیم بود و تفاوت بین این ویژگی ها در اکثر موارد از نظر آماری معنی دار نبود.