بلیک شاعری با روحیه انقلابی است, او سنتها و عقایدی را که تخیل و ازادی را در بند میکنند محکوم میکند. او بر ضد بدی های جامعه خویش است و درباره نیروهای پنهان درون انسان صحبت میکند. بلیک درباره چهار حالت هستی سخن میگوید او ماندن در حالت اول بوله را که مرحله ای ایستاست را بایسته نمیداند وبر لزوم گذر از مرحله دوم تجربه یا زایش تاکید میکند زیرا این حالت حالتی پویاست که به بی گناهی سازمان یافته میانجامد. اگر کسی از مرحله دوم با موفقیت گذر نکند به دوزخ الرو سقوط میکند. ترانه های بی گناهی و ترانه های تجربه دو حالت متضاد روان انسان را نشان میدهند ولزوم گذر از دو حالت اول را برای رسیدن به بی گناهی والاتر به تصویر میکشند. هر ترانه بی گناهی همتایی در تجربه دارد که بر اهمیت رویارویی با مشکلات وتلاش برای غلبه بر انها در تجربه تاکید میکند. باب تل درباره تل است که از تجربه به عنوان مقدمه ای برای رسیدن به حالت والاتر می هراسد در حالی که اوثون در رویاهای دختران البیون با شکستن زنجیرهای یوریزن وارد تجربه میشود.