دوره ایلخانی یکی از ادوار شاخص هنر ایران است که با دارا بودن بناهایی چون سلطانیه، مسجد جامع ورامین، مسجد جامع نائین، بقعه پیر بکران و ... در زمینه معماری و بخصوص تزینات معماری از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در این دوره ، معماری از لحاظ عظمت وتزیینات به شکوه بی سابقه ای دست یافت و به ویژه هنر گچبری به درجه ای از تکامل رسید که کمتر دوره ای در تاریخ ایران به این شکوه و عظمت در کنار ظرافت و لطافت نقوش رسیده است. در این تحقیق ، نقوش شاخص دوره ایلخانی از بناهای مورد تحقیق استخراج شده و طبقه بندی گردیده اند. و سپس نقوش از لحاظ ساختار طراحی و ترکیب بندی مورد بررسی قرار گرفته اند. و در نهایت این نقوش با یکدیگر مقایسه شده تا روشن کننده و تعریف دهنده قسمتی از سبک هنری این سرزمین باشد. بررسی نقشمایه های تزیینی بناهای دوره ایلخانی می تواند کمک شایانی در به کار گیری عناصر تزیینی ایرانی در زندگی روزمره ما ایرانیان داشته باشد. از این نقوش زیبا می توان در طراحی وسایل کاربردی زندگی امروزه استفاده نمود که در فصل پایانی این تحقیق نمونه هایی از این طراحی ها را می توان دید. این نقوش با ترکیب بندی های جدید در وسایل امروزی به راحتی قابل استفاده هستند.