هدف از این تحقیق بررسی تاثیر چرخه عملیاتی شرکت ها بر پایداری اقلام تعهدی آن ها و همچنین مقایسه پایداری اجزای تعهدی و نقدی سود می باشد که در آن توان تبیین سودهای آتی به عنوان معیار پایداری اجزای تعهدی و نقدی سود در نظر گرفته شده است. تحقیقات گذشته (نظیر دچاو (1994) و کویین هاو (2009)) حاکی از آن می باشند که چرخه های عملیاتی طولانی تر، منجر به کاهش ثبات اقلام تعهدی می شوند و همچنین (اسلوان (1996)) حاکی از آن است که جزء نقدی سود توانایی بیشتری برای توضیح سودهای آتی شرکت دارد و بنابراین از اقلام تعهدی سود پایدارتر است. در این تحقیق تعداد 83 شرکت در طی دوره زمانی پنج ساله از 1384 تا 1388 مورد بررسی قرار گرفته اند و در جهت بررسی و توسعه ادبیات عوامل تاثیرگذار بر پایداری اقلام تعهدی سود انجام شده است. این تحقیق به دنبال یافتن پاسخ این سوال می باشد که آیا طول چرخه عملیاتی شرکت ها نقشی در پایداری اقلام تعهدی ایفا می نماید یا خیر؟ در تحقیق حاضر سرمایه در گردش به عنوان نماینده چرخه عملیاتی استفاده شده است، زیرا شرکت های با چرخه عملیاتی طولانی تر نیازمند سرمایه در گردش بالاتری هستند. در تحقیق حاضر شرکت های نمونه بر اساس مدت چرخه عملیاتی آن ها دهک بندی شده اند و میزان پایداری اقلام تعهدی برای هر دهک مورد بررسی قرار گرفته است. در این تحقیق برای بررسی فرضیه تحقیق از تاثیر متقابل بین چرخه عملیاتی و اقلام تعهدی بر پیش بینی سودهای آتی با استفاده از مدل ارایه شده توسط کویین هاو (2009) استفاده شده است و پس از آن پایداری اقلام تعهدی هر دهک را نیز به منظور مقایسه با استفاده از مدل ارایه شده توسط اسلوان (1996) مورد بررسی قرار داده ایم. نتایج نشان می دهد که در ایران بین طول چرخه عملیاتی و پایداری اقلام تعهدی رابطه معناداری وجود ندارد و نمی توان این ادعا را تایید کرد که شرکت های با چرخه عملیاتی بلندتر دارای اقلام تعهدی کم ثبات تری هستند و همچنین نتایج این تحقیق حاکی از آن است که اجزای تعهدی سود ثبات کمتری نسبت به اجزای نقدی آن دارند، بنابراین اجزای نقدی سود توانایی بیشتری برای پیش بینی سودهای آتی دارند و سودی پایدارتر است که اجزای نقدی آن بیشتر باشد.