موضوع این رساله«بازتاب شخصیتهای اسطوره ای و حماسی درشعردفاع مقدّس» می باشد. این تحقیق شامل سه فصل است. فصل اول به تعریف اسطوره و حماسه اختصاص دارد. در فصل دوم،ویژگیهای شعر دفاع مقدّس معرفی می شود،ودر فصل سوم،شخصیتهای اساطیری در اشعار شاعران بررسی می شود. هدف ازنوشتن این رساله،آشنایی با روحیه ی حماسی ایرانیان در دوران دفاع مقدّس است،واینکه شاعران تا چه اندازه توانسته اند،این دلاوریها را با کمک شخصیتهای اساطیری بیان کنند. نتایج به دست آمده از بررسیهای انجام شده نشان می دهد که، شاعران برای ثبت دلاوریها و رشادتهای رزمندگان و تهییج روحیه ی ایشان از شخصیتهای اساطیری بهره برده اند،از میان شاعران مورد نظر «سیّد حسن حسینی» و«نصر الله مردانی» نسبت به دیگر شاعران، بیشتر از اسطوره استفاده کرده اند.«مشفق کاشانی»برای تصویر آفرینی بیشتر به اساطیر دینی توجه دارد، و«سیّد علی موسوی گرمارودی»در مواردی که از اسطوره استفاده می کند، برای بیان اساطیر به آیات و روایات دینی اشاره دارد .«مهرداد اوستا» برای تصویر آفرینی در اشعار دفاع مقدّس به اساطیر ملّی توجه دارد.« قیصر امین پور» و «طاهره صفّارزاده» برای بیان احساسات خویش بیشتر از کلماتی که بار عاطفی و احساسی دارند استفاده می کنند، از این رو اسطوره در اشعار این شاعران کمتراز دیگر شعرا، بازتاب یافته است.