کم توجهی به ظرفیت بالقوه آبخوان ها به عنوان گزینه مکمل ظرفیت مخازن سطحی، سبب شده است که با محدودتر شدن ساخت گاه های مناسب سدسازی، طرح های توسعه منابع آب سطحی با مشکلات عدیده فنی، اقتصادی، و اجتماعی همراه گردند. در بهره برداری تلفیقی، نیازهای سیستم به وسیله دو منبع آب سطحی و زیرزمینی به طور توأم تأمین می شوند. یکی از مشکلات اصلی در بهینه سازی پارامتر گسترده سیستم های بزرگ مقیاس مانند سیستم های تلفیقی، حجم بالای محاسبات مربوط به این مدل ها به دلیل گستردگی مکانی و زمانی پارامترهاست، به همین دلیل بهینه سازی به روش های معمول در این سیستم ها اغلب مشکل و زمان گیر می باشد. هدف اصلی این مطالعه بررسی امکان ارائه روش جدیدی برای کاهش حجم محاسبات مربوط به بهینه سازی پارامتر گسترده سیستم های رودخانه-آبخوان با ترکیب رویکردهای جداسازی (disaggregation) و بزرگنمایی تلسکوپی شبکه (telescopic mesh refinement) است. جهت نیل به این هدف یک سیستم بهره برداری تلفیقی مشتمل بر رودخانه، مخزن آب زیرزمینی (آبخوان)، چاه های پمپاژ، سیستم انتقال آب، سیستم انحراف جریان رودخانه و منطقه نیاز در نظر گرفته شده است. در این سیستم رودخانه با آبخوان دارای ارتباط هیدرولیکی است. به منظور محاسبه ارتباط بین دو زیرسیستم آب سطحی و آب زیرزمینی، و اعمال رفتار آب زیرزمینی (پاسخ به تحریکات مختلف) در مدل بهینه سازی از روش ماتریس پاسخ واحد (unit response matrix) استفاده شده است و برای تولید ضرایب پاسخ واحد از مدل شبیه سازی پارامتر گسترده، modflow استفاده شده است. نتایج بررسی جداسازی در مکان و زمان نشان داد که استفاده از جداسازی در بهینه سازی به نتایج قابل قبولی منجر نمی شود. سپس کارایی روش بزرگنمایی تلسکوپی شبکه ساده شده در شبیه سازی آبخوان ها مورد آزمون قرار گرفت، که بیانگر آن بود که استفاده از این روش در آبخوان های بزرگ مقیاس توجیه پذیر نمی باشد.