شعر در گذر از تونل زمان دستخوش تغییرات و دگرگونی‏های بسیار بوده‏است. این تغییرات در پیکره‏ی شعر و مضامین آن هویدا می‏شود. زندگی مدرن ماشینی شاعر را به مضامین جدید اجتماعی سوق می‏دهد. بنابراین نمی‏توان از تغییرات و تحولاتی که بر عناصر و عوامل شعری وارد آمده چشم‏پوشی کرد. شعر متشکل از عناصری چون وزن و موسیقی، اندیشه و احساس، زبان و قالب‏های شعری است. اگر تفکر به منزله‏ی مغز یک اثر ادبی تلقی شود قطعاً آرایه‏های کلامی پیکره‏ی آن را قوام می‏بخشند. این آرایه‏های کلامی ‏دارای قدمتی دیرین در ادبیات اقوام مختلف هستند و ادب معاصر شاهد تغییرات محسوسی در در این حوزه بوده‏است، بی‏تردید تغییر در کارآیی این آرایه‏های کلامی موجب تعالی ساختمان شعری گردید و نوید بخش یک انقلاب فراگیر ادبی بود که شعر عصر حاضر با همه‏ی تاریخ پر‏فراز و نشیب خود مصداقی آشکار از این دگرگونی است.اشعار بدر شاکر السیاب و قیصر امین‏پور نیز از این تحولات بی‏بهره نبوده‏است و بی‏تردید قرار گرفتن آنان در زمره‏ی شاعران نو‏آور، گواه روشنی بر روحیات تجدد طلبانه‏ی آن‏هاست. یکی از مصادیق نو‏آوری در شعر آن‏دو بهره‏گیری از گونه‏های تازه‏ای از صور‏خیال است که ابتکار و جسارت ادبی آنان را بیش از پیش نمودار می‏سازد. هدف این پژوهش که به روش توصیفی- تحلیلی انجام گرفته‏است مطالعه‏ی میزان صور خیال در اشعار دو شاعر معاصر و بررسی میزان تأثیر آن بر رشد و تعالی مضامین شعری به‏خصوص مضامین عالی انسانی است.

چکیده ندارد.