جهت بسط ردپای ذرات باردار در برخورد با پلی مرها - نوع غلظت و درجه حرارت محلول شیمیائی اچنت (خورنده) پارامترهای مهم کنترل کننده اچینگ (خورندگی) الکتروشیمیائی میباشند. این پارامترها بیشتر برای دزیمترپلی کربناتی سهرابی بعنوان دزیمتر نوترون بررسی و آنالیز شده اند (سهرابی 1974) که در آن با بکار بردن محلولهای هیدرات پتاسیم، هیدرات سدیم، و مخلوطی از هیدرات پتاسیم و اتانول و آب در غلظتهای مختلف با میدان مغناطیسی 32 کیلو ولت بر سانتیمتر و فرکانس 2 کیلو هرتز برای پلی کربنات با ضخامت 250 میکرومتر که در معرض نوترون سریع قرار گرفته است محاسبه شده اند. بطور کلی معلوم شد که دانسیته ردپای منعکس شده بوسیله نوترون های سریع بر دز نوترون ها با افزایش غلظت محلول شیمیائی اچنت (خورنده) ازیاد می یابد تا اینکه در ناحیه ای ثابت می ماند و سپس افزایش می یابد. این افزایش تا غلظتی است که در آن عمل محو شدن ردپا اتفاق می افتد و دیگر هیچ ردپائی بسط نمی یابد. این عمل محو شدن ردپا برای محلول هیدرات پتاسیم (حدود 50 درصد وزنی) و هم برای محلول هیدرات سدیم (حدود 30 درصد وزنی) در حدود 11 نرمال در 25 درجه سانتیگراد اتفاق می افتد. بطور کلی میانگین قطر ردپا با افزایش غلظت محلول شیمیائی دارای تغییرات نوسانی با یک ماگزیمم و یک مینیمم میباشد. برای محلول هیدرات سدیم عمل محو شدن ردپا در مینیمم قطر ردپا اتفاق می افتد. در سه ناحیه منحنی میانگین قطر ردپا، ردپاها در شکلهای مختلف پیدا شدند، مخصوصا در محلول هیدرات پتاسیم. مخلوط هیدرات پتاسیم و اتانول و آب در شرایط متناسب بر اساس حساسیت و میانگین قطر ردپا بیشتر از بقیه محلولها موثر بوده و دارای زمان کوتاه اچینگ (خورندگی) میباشد. مکانیزم شیمیائی عمل اچینگ (خورندگی) را میتوان با عمل صابونه شدن توجیح نمود. این مطالعات مناسب بودن دزیمتر سهرابی را جهت امور جاری فیزیک بهداشت و کاربرد در امور تحقیقاتی پرتوافکنی تائید می نماید. پارامترها و همچنین نتایج و نقاط قوت و ضعف کاربرد محلولهای اچنت (خورنده) فوق الذکر بیشتر آنالیز و عنوان شده اند