در این تحقیق 90 عدد سم مبتلا به لامینیت و 10 عدد سم سالم که همگی از اندام خلفی بودند بصورت تازه از کشتارگاه تهیه گردید و تغییرات ایجاد شده در انگشتان بیمار با انگشتان سالم مقایسه گردید همچنین انگشتان داخلی وخارجی این اندامها مقایسه گردید و نتایج آن ثبت و مورد آنالیز آماری قرار گرفت. در برسی های مورفومتریک افزایش رشد طولی و عرضی انگشتان بیمارهمچنین سایش پاشنه در انگشتان بیمار وجود داشت. افزایش عرض خط سفید در انگشتان بیمار مشهود بود.این تغییرات همگی ازنظر آماری معنی دار بود ولی بین انگشتان بیمار داخلی و خارجی تفاوت معنی داری مشاهده نگردید. یافته های رادیولوژی نشان از افتادگی بند سوم در انگشتان بیمارداشت. خصوصا در انگشتان بیمارجانبی بصورت معنی داری افتادن بند سوم مشاهده شد . همچنین افزایش قطر کانالهای انتهایی عروقی وایجاد زوائد استخوانی اضافی در انگشتان بیمار مشاهده گردید . آنالیز آماری بین انگشتان بیمار و سالم و همچنین بین انگشتان میانی و جانبی بیمار در سطح p?0.5 معنی دار بوده و نشان از اثر لامینیت خصوصا فرم مزمن آن داشت ونشان میداد که لامینیت بطور مشهود در انگشتان جانبی از شدت زیادتری برخوردار بوده است. تغییرات بافت شاخی از قبیل دوکفی شدن, پودری شدن کف, ایجاد شیار و ترکهای افقی بر سطح پشتی بافت شاخی , تغییر رنگ و زرد شدن باف شاخی کف وسایش پاشنه بشکل معنی داری در انگشتان جانبی و میانی بیمار ایجاد شده بود . زخم کف و خونریزی کف در انگشتان جانبی بیمار بیشتر مشاهده گردید . واین اختلاف از لحاظ آماری در سطح p?0.05 معنی دار بود. در بررسیهای آنژیوگرافیکی تغییرات عروق ایجاد شده در کمان انتهایی شامل حذف بعضی از شاخه ها , ایجاد شاخه های اضافی ,بر هم خوردن الگوی طبیعی و آشفتگیهای عروقی در عروق انگشتان و بخصوص انگشتان خارجی بشکل معنی داری نسبت به انگشتان سالم افزایش یافته یافته بود . به دنبال ایجاد آسیبهای عروقی و آسیب وارده به غشاء پایه , الگوی رشد بافت شاخی دچار دگرگونی و نقصان میگردد و باعث رشد ناموزون بافت شاخی میشود . از طرفی نقص در ایجاد یک بافت شاخی سالم باعث تضعیف بافت شاخی و عوارض دیگری مثل آهکی شدن کف یا ترک افقی سم میگردد .اتصالات درم-اپیدرم جدا شده و بند سوم داخل جعبه شاخی افتادگی پیدا میکند . برآیند همه این عوارض بشکل تغییر الگوی وزن گیری و تاثیر بر روی بافت استخوانی ,التهاب این بافت و ایجاد عوارضی مثل عریض شدن کانال انتهایی عروقی بروز میکند . با توجه به سیستمیک بودن بیماری لامینیت تاثیر آن بر روی کلیه اندامهای خلفی وجلویی باید یکسان باشد . ولی با توجه به بیومکانیک اندامها وازطرفی وجود بافتهای تولید کننده شیر ,فشار بر روی اندامهای خلفی بیشتر بوده و عوارض لامینیت در انگشتان اندام خلفی بروز شدیدتری دارد

چکیده ندارد.

از این تحقیق و تحقیقاتی که بر روی کبوتر انجام شده چنین می توان نتیجه گرفت که اولا پین های استخوانی به تنهایی قادر به تحمل وزن سگ نبوده و چنانچه شکستگی ناپایدار و بدون حمایت اتل باشد دچار شکست می شوند ولی همین پین ها در موردشکستگیهای کبوتر قادر به ایجاد تثبیت می باشند . ثانیا چنانچه تثبیت با این پین ها به مرحله التیام کامل بالینی و رادیولوژیکی برسد ، کیفیت رادیولوژیکی و مکانیکی التیام استخوان مشابه تثبیت با پین فلزی و استخوان سالم بوده و ثالثا از لحاظ خونرسانی بافت استخوانی نیز با گروه پین فلزی تفاوتی ندارند .