ترجمه شعر به دلیل مشکلاتی که در حفظ فرم و محتوا وجود دارد امری چالش انگیز است. آنچه که ترجمه شعر را حتی دشوارتر ازاین می سازد، آن است که درشعر محتوا تا حد زیادی وابسته به زبان (فرم) است. در انتخاب و اتخاذ فرم شعر راه حل هایی برای مترجم وجود دارد. اما بایستی به خاطر بسپاریم که این راه حل ها هیچ گاه نمی توانند به عنوان انتخابی کاملا درست تلقی شوند چرا که هر فرم امکانات خاصی را فراهم می آورد درحالیکه به صورت همزمان سایر راه حل ها را ازبین می برد. این مطالعه با هدف بررسی ترجمه قافیه درغزل های منتخب شکسپیر از زبان انگلیسی به فارسی صورت گرفته است. برای انجام این مطالعه کلمات قافیه موجود در غزل ها و معادل آنها در ترجمه فارسی با استفاده از راهکارهای ارائه شده توسط لفور (1975) مورد بررسی قرار گرفته است. تحلیل توصیفی پیکره مطالعه بیانگر آن است که راهکار (الف)، یعنی استفاده از قافیه معیوب بیشترین کاربرد را داشته است. پس از راهکار (الف)، راهکار (ج)، یعنی ترجمه با استفاده از کلمه ای که در متن مبدا وجود ندارد اما در سطحی فراتر و در بافت ترجمه کلمه ای مناسب به نظر می رسد، بیشترین کاربرد را توسط مترجم داشته است. نتایج این مطالعه حاکی از آن است که ترجمه پیکره مورد مطالعه فرآیندی است که درآن گرایش به زبان و متن مقصد به چشم می خورد.

چکیده ندارد.