چکیده هدف اصلی این تحقیق، پیش بینی عملکرد امتیازی و نتیجه انتخابی تکواندوکاران نخبه براساس منتخبی از متغیرهای روان شناختی، فیزیولوژیکی، و ادراکی- حرکتی بود. 48تکواندوکار(24 مرد و 24 زن؛ از شش وزن و از هر وزن چهار مبارز) با سن 08/4±27/25 سال، سابقه تکواندو 01/4±48/9 سال، سابقه رقابتی 82/3±75/7 سال که در سال 1388 به اردوی تیم ملّی تکواندو دعوت شده بودند، پرسشنامه های اعتباریابی شده ی مربوط به ارزیابی خودکفایی، هوش هیجانی، مهارت های روانی، انگیزه های رقابتی، هدف-گرایی و هویت ورزشی را تکمیل کرده و در اندازه گیری های مربوط به توان هوازی، توان بی هوازیو زمان عکس العمل ساده و انتخابی در مرکز سنجش قابلیت های جسمانی آکادمی ملّی المپیک شرکت کردند. برای ارزیابی عملکرد از امتیازهای سه بازی انتخابی درون اردویی استفاده شد. تحلیل داده های گردآوری شده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون، مدل رگرسیون چند متغیره و تحلیل ممیزی و آزمون t برای گروه های مستقل در سطح 05/0?pانجام شد. براساس قدرت ارتباط به ترتیب زمان عکس العمل انتخابی، توان بی-هوازی، خودکفایی، انگیزش رقابتی، زمان عکس العمل ساده، مهارت های روانی، هدف گرایی، توان هوازی و هوش هیجانی ارتباط معنی داری با عملکرد امتیازی داشتند (05/0?p). تحلیل رگرسیون نشان داد که متغیرهای خودکفایی، مهارت های روانی، انگیزش رقابتی، توان بی هوازی، زمان عکس العمل ساده و زمان عکس العمل انتخابی پیش بینی کننده-های معنی دار عملکرد امتیازی تکواندو به شمار می آیند که قادر به تبیین 54 درصد از واریانس عملکرد امتیازی می باشند. همچنین تحلیل ممیزی گام به گام نشان می دهد که شش متغیر زمان عکس العمل انتخابی، توان بی هوازی، خودکفایی، انگیزش رقابتی، زمان عکس-العمل ساده و مهارت های روانی به ترتیب بیشترین قدرت تمییز تکواندوکاران انتخاب شده از حذف شده را دارند، طوری که در حدود 75 درصد از پیش بینی ها و تفکیک شرکت کننده ها براساس متغیرهای روان شناختی، فیزیولوژیکی، و آمادگی حرکتی صحیح است. یافته های تحقیق بر ضرورت تأکید بر متغیرهای تعیین کننده عملکرد برای آماده سازی تکواندوکاران نخبهتأکید دارد. لغات کلیدی: آمادگی روانی، آمادگی فیزیولوژیکی، عملکرد، تکواندو

چکیده : هدف از این تحقیق بررسی تأثیر تمرینات آماده سازی معلمان و مربیان ورزش در ایجاد انسجام تیمی و رضایت دانش آموزان دختر تیمهای هندبال و دو و میدانی مدارس شهر ری و مقایسه میزان آنها در رشته های گروهی و انفرادی بود. جامعه آماری این پژوهش را دانش آموزان دختر 19 – 14 ساله مقطع متوسطه شهرری تشکیل می دهند که عضو تیم هندبال و دو و میدانی مدارسی می باشند که دوره آماده سازی را برگزار کرده اند. به همین منظور 180 دانش آموز به صورت غیر تصادفی به عنوان گروه نمونه انتخاب شد. شرکت کنندگان پرسشنامه های رضایت ورزشکار(asq) رایمر و چلادورای (1998)که روایی و پایایی آن با آلفای کرونباخ 88/0 و محیط گروهی (geq)کارون ، ویدمییر و برولی (1985) با آلفای 71/0تایید شده است، را تکمیل کردند. این پرسشنامه ها قبل و بعد از تمرینات آماده سازی توسط دانش آموزان دختر تکمیل گردید. از آمار توصیفی برای توصیف داده ها و برای آزمون فرضیه های تحقیق و مقایسه تاثیر تمرین در قبل و بعد از تمرین از آزمون t و مقایسه دوگروه با گروه شاهد از آزمون تحلیل واریانس و برای بررسی ارتباط بین متغیرها از آزمون پیرسون استفاده شد. نتایج نشان داد که بین انسجام تیمی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهرری و گروه شاهد بعد از تمرینات آماده سازی تفاوت معنی داری وجود ندارد. اما بین رضایت دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهرری و گروه شاهد بعد از تمرینات آماده سازی تفاوت معنی داری وجود دارد. واژه های کلیدی: انسجام تیمی- رضایت دانش آموز- تمرینات آماده سازی-رشته های گروهی و انفرادی